ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ
7 μήνες απεργία, παρά τα εμπόδια συνεχίζουν
Καθώς ολόκληρη η χώρα βολόδερνε στην ταραχώδη θάλασσα της μετεκλογικής/προεκλογικής ακυβερνησίας, ο πιο μαύρος «συνασπισμός» δυνάμεων αναζήτησε την ευκαιρία να δώσει ένα πλήγμα στο εργατικό κίνημα και στον πιο σημαντικό αγώνα του που βρίσκεται τώρα εν εξελίξει. Ο «συνασπισμός» αυτός περικλείει όλες εκείνες τις δυνάμεις που εδώ και 7 μήνες έχουν «ξεδοντιαστεί» για τα καλά από τον ηρωισμό των απεργών της Ελληνικής Χαλυβουργίας: την εργοδοσία, τους παρατρεχάμενους διευθυντάδες με τη γνωστή ομαδούλα των θλιβερών απεργοσπαστών, τα «αντικειμενικά» ΜΜΕ των κονδυλοφόρων της αστικής τάξης, το κράτος με τους μπάτσους και τους εισαγγελείς του. Όλοι αυτοί πήραν πάλι το μάθημά τους όταν αποπειράθηκαν για άλλη μια φορά να πετύχουν εκεί που έχουν αποτύχει επανειλημμένα, μεταχειριζόμενοι κάθε φορά όλο και πιο βρώμικα μέσα. Θέλησαν ξανά να σπάσουν την απεργία, με όλο το θράσος και τον «τσαμπουκά» του Αφέντη, αλλά το μόνο που έσπασαν ήταν τα μούτρα τους…
Από το πρωινό της Δευτέρας 14 Μάη το σκηνικό είχε στηθεί έξω από τις πύλες της Ελληνικής Χαλυβουργίας, κι όλα ήταν έτοιμα για να αρχίσει το… «σόου». Οι κάμερες και τα μικρόφωνα των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, κι ιδιαίτερα του πάντα «πρόθυμου» ΣΚΑΪ, ενώ με κάθε τρόπο προσπαθούν να θάψουν κάθε εργατικό αγώνα, ήταν τώρα έτοιμες για να καταγράψουν τον «αγώνα» των απεργοσπαστών για το «δικαίωμά τους στην εργασία», ενάντια σε μια υποτιθέμενη «χούφτα» απεργών που κλείνει εδώ και πάνω από 200 μέρες «ετσιθελικά» το εργοστάσιο. Τα ανώτατα διευθυντικά στελέχη αυτοπροσώπως, αξίωσαν με στόμφο να ανοίξουν οι περιφρουρημένες πύλες του εργοστασίου για να μπουν και να δουλέψουν «όσοι το επιθυμούν», δηλαδή η γνωστή περιφερόμενη 20άδα απεργοσπαστών που εδώ και μήνες έχει αναλάβει τον ρόλο του Δούρειου Ίππου, στήνοντας από κοινού με κάθε λογής μπράβους και σεκιουριτάδες ένα σωρό προβοκάτσιες. Φυσικά, οι πύλες δεν άνοιξαν για κανένα απεργοσπάστη και η μόνη «παραχώρηση» που έγινε από πλευράς απεργών ήταν η επανάληψη προς τους διευθυντές των πάγιων αιτημάτων τους, για την επανασπρόσληψη όλων των απολυμένων, που κάθε μήνα αυξάνονται σε αριθμό. Την επομένη, το «σόου» συνεχίστηκε και κλιμακώθηκε, αυτή τη φορά με παρουσία περιπολικού και ασθενοφόρου, που σαν από θαύμα είχαν προβλέψει την ένταση και τους διαπληκτισμούς που ξεκίνησαν οι θρασείς απεργοσπάστες, προκαλώντας λεκτικά και σωματικά την περιφρούρηση. Το μπαλάκι είχε ήδη πεταχτεί στα χέρια ΜΜΕ και κράτους. Οι «λειτουργοί» της (παρα)πληροφόρησης έκαναν λόγο για 100 απεργοσπάστες που εμποδίζονταν να δουλέψουν από 20 απεργούς ενώ μετά χαράς πρόβαλλαν και την ψευτο-είδηση ενός δήθεν τραυματία απεργοσπάστη που έφυγε με ασθενοφόρο. Την μεγαλύτερη εντύπωση όμως, προκάλεσε ο ραδιοφωνικός ΣΚΑΪ δίνοντας βήμα σε ένα απεργοσπάστη που έκανε λόγο για «170 εργάτες που εμποδίζονται να δουλέψουν», κάνοντας μάλιστα ανοιχτό δημόσιο κάλεσμα στην Χρυσή Αυγή για να σπάσει την απεργία! Η δημόσια αναγνώριση του αντιδραστικού ρόλου της Χρυσής Αυγής ακόμα και από απεργοσπαστικές δυνάμεις εντός του εργοστασίου, είναι μια υπενθύμιση προς όλους για το τι εστί φασισμός και ποια η πραγματική αντεργατική φύση του, και παράλληλα ένα μάθημα σε όσους αποφάσισαν προ μηνών να τους δώσουν λόγο μέσα στον μεγάλο αυτό απεργιακό αγώνα, φέρνοντας τους φασίστες σε επαφή με την εργατική τάξη…
Την σκυτάλη μετά από τις «συρράξεις» και τους «τραυματισμούς» πήρε το κράτος που εν ριπή οφθαλμού εξέδωσε εισαγγελικά εντάλματα, μετά από μηνύσεις των απεργοσπαστών στην Εισαγγελία Αθηνών, για εννέα απεργούς εκ των οποίων οι πέντε εκλεγμένα μέλη του ΔΣ του σωματείου. Η άμεση κινητοποίηση αλληλέγγυου εργατικού κόσμου στις πύλες του εργοστασίου απέτρεψαν οποιαδήποτε απόπειρα σύλληψης και αυτοφώρου, ματαιώνοντας στη πράξη τα σχέδια κράτους-εργοδοσίας. Αν και ακολούθησαν και την Τετάρτη μικρές απόπειρες στησίματος του ίδιου προβοκατόρικου σκηνικού, το ηχηρότερο χαστούκι στην εργοδοσία και στους σχεδιασμούς της δόθηκε από την εκλογοαπολογιστική συνέλευση της Πέμπτης 17/5. Στον διοικητικό απολογισμό του σωματείου η συντριπτική πλειοψηφία (179 έναντι 53) ενέκρινε το κάλεσμα της απερχόμενης διοίκησης για συνέχιση του απεργιακού αγώνα, εξευτελίζοντας τα μυθεύματα περί «εκατοντάδων» εργατών που εμποδίζονται να δουλέψουν από μια μειοψηφία απεργών. Ομοίως, στις εκλογές της Τρίτης 22/5 250 εργαζόμενοι στήριξαν το ενωτικό ψηφοδέλτιο των τριών παρατάξεων που ήταν στο απερχόμενο Δ.Σ., που ήταν και το μοναδικό προς ψήφιση ψηφοδέλτιο, δίνοντας ένα σαφές πλειοψηφικό μήνυμα επιδοκιμασίας στη συνέχεια της σύγκρουσης.
Την ίδια ημέρα των εκλογών, ο Μάνεσης, παίζοντας άλλο ένα χαρτί, αποφάσισε να σύρει τους Χαλυβουργούς στο δικαστήριο για να εκδικαστούν ασφαλιστικά μέτρα, με απώτερο φυσικά στόχο να ανακηρυχτεί η επί 7 μήνες απεργία ως… παράνομη και καταχρηστική! Η δίκη αναβλήθηκε για τις 29/5.
Ματαιοπονούν, πάντως, όσοι θεωρούν πως με προβοκάτσιες, τραμπουκισμούς κι εκφοβισμούς είναι δυνατόν να καμφθεί το ηθικό των εργατών που έχει ατσαλωθεί μετά από τόσους μήνες συνεχούς αγώνα. Οι Χαλυβουργοί όχι απλά δεν υποχωρούν, αλλά θα αποτελέσουν και το παράδειγμα προς μίμηση για όλη την εργατική τάξη, μέχρι τη νίκη. Όλη η εργατική τάξη πρέπει να κάνει δικό της αγώνα τον αγώνα των Xαλυβουργών.
Νέα Προοπτική τεύχος #527# Σάββατο 26 Μάη 2012
