35ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΣΕΕ
«Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς»…
Συγκυβέρνηση ΠAΣOK – NΔ και στο προεδρείο της ΓΣEE μετά τις εκλογές στο 35ο συνέδριο της συνομοσπονδίας, χωρίς όμως τη ΔHMAP που δεν εκπροσωπείται ελλείψει συνδικαλιστών. Παναγόπουλος ξανά πρόεδρος, με τον Kιουτσούκη της ΔAKE γενικό γραμματέα. ΔAΣ, Aυτόνομη Παρέμβαση και EMEIΣ αρνήθηκαν να έχουν θέσεις στο προεδρείο. Aυτό ήταν το αποτέλεσμα του 35ου Συνέδριου της ΓΣEE.
Όσα συνέβησαν στο 35ο Συνέδριο-παρωδία της ΓΣΕΕ, που διεξήχθη στις 21-24 Μαρτίου στην μακρινή Αλεξανδρούπολη, ανέδειξαν, όχι απλά την διάσταση των γραφειοκρατών από την εργατική τάξη, αλλά και την βαθιά παρακμή μιας –όσο ποτέ άλλοτε- εκφυλισμένης Συνομοσπονδίας.
Οι «εκπρόσωποι» της εργατικής τάξης, «παρακολούθησαν» τις εργασίες, όμως, όχι από τις καρέκλες των συνέδρων (έφτασαν να αριθμούνται παρόντες 40 εκ των 430) αλλά από τα δωμάτια των πεντάστερων ξενοδοχείων τους, τα μπαρ και τα εστιατόρια της πόλης.
Γεγονός είναι, πως οι «εκπρόσωποι» που παρέστησαν στο Συνέδριο, δεν εκπροσωπούν πρακτικά τίποτα, αφού οι εκλογές στα δευτεροβάθμια όργανα που τους ανέδειξαν ως συνέδρους, σε πολλές περιπτώσεις έχουν γίνει ακόμα και τρία χρόνια πριν, αντανακλώντας μια εντελώς ξεπερασμένη κατάσταση, ενώ πολλοί είναι εκλεγμένοι μέσα από σωματεία-σφραγίδες.
Διαλυτική κρίση σε ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ
Κυρίαρχο χαρακτηριστικό του συνεδρίου, δεν ήταν άλλο από την εικόνα αποσύνθεσης που εμφάνισαν οι δύο πυλώνες της μεταπολιτευτικής ΓΣΕΕ, οι κυβερνητικές παρατάξεις των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, χαρακτηριστικό που αναδεικνύει την παρακμή και της ίδιας της Συνομοσπονδίας.
Η πρώτη, εμφανίστηκε σε… τρεις εκδοχές. Στη «μαμά» ΠΑΣΚΕ και στα «αποπαίδια» της: το ΕΜΕΙΣ του Νίκου Φωτόπουλου της ΔEH, και τη «Συμφωνία Εργαζομένων» του Α. Κολλά. Η καθεμιά ξιφουλκούσε για το ποια είναι η «γνήσια» ΠΑΣΚΕ, ο νόμιμος κληρονόμος της παράδοσης του πασοκισμού. Μάλιστα, για να μην έρθουν σε επαφή με τους αποχωρήσαντες, η ΠΑΣΚΕ μετέφερε τους συνέδρους της σε άλλο ξενοδοχείο, απειλώντας πως αν φύγουν από αυτό θα πληρώσουν την διαμονή τους από την τσέπη τους! Από την άλλη πλευρά, η ΔΑΚΕ, δεν εμφάνισε καλύτερη εικόνα. Παρά το ενιαίο ψηφοδέλτιο, στο εσωτερικό της μαστίζεται από σφοδρές συγκρούσεις ανάμεσα σε τρεις τάσεις -του Νίκου Κιουτσούκη, του Φίλιππα Ταυρή, και του Κ. Πουπάκη- τόσο που στην Αλεξανδρούπολη κατέληξαν σε βιαιοπραγίες. Ο πρόεδρος της ΔΑΚΕ και απερχόμενος γραμματέας της ΓΣΕΕ, Νίκος Κιουτσούκης, θέλησε να επιβάλλει τους «δικούς του» στο ψηφοδέλτιο για τα όργανα της ΓΣΕΕ. Έτσι αποφασίστηκε, να πάρουν τις κάρτες συνέδρων από τα μέλη τους, για να τους επιστραφούν τη Κυριακή το πρωί, με σταυρωμένο ψηφοδέλτιο.
Οι φιλοδοξίες του ΣΥΡΙΖΑ και τα αποτελέσματα των εκλογών
Παρά τις φιλοδοξίες του ΣΥΡΙΖΑ για κυριάρχηση στη ΓΣΕΕ, μετά τις εκλογές, τα σκήπτρα της διοίκησης εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια των ίδιων δυνάμεων. Τα αποτελέσματα είναι: Η ΠΑΣΚΕ πρώτη, με απώλεια 6 εδρών (16 από 22). Η ΔΑΚΕ δεύτερη, με τις ίδιες έδρες (11). Η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) με άνοδο μιας έδρας (10). Η «Αυτόνομη Παρέμβαση Αντιμνημονιακή Συνεργασία» με 5 έδρες από 3, και το ΕΜΕΙΣ με 3.
Η πολύμηνη εκστρατεία της Α.Π., με κινήσεις προς τα δεξιά (συμμαχίες με πρώην ΠΑΣΚΕ) και προς τα αριστερά της (προσεταιρισμός ή διάλυση ταξικών δυνάμεων), πέρα από μια μικρή άνοδο, την φέρνει και πάλι στην 4η θέση, εξακολουθώντας να είναι κάτω από το αποδυναμωμένο –εκλογικά κι οργανωτικά- ΚΚΕ. Έτσι, οι «πανηγυρισμοί» του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον είναι υπερβολικοί.
Σε ρεπορτάζ στην Αυγή της 27/3, γίνεται λόγος για «σοβαρές ανακατατάξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα», όπου πέρα από την «εντυπωσιακή αύξηση των δυνάμεων της Α.Π.» προσμετρείται θετικά και «η δυναμική εμφάνιση της συνδικαλιστικής παράταξης ΕΜΕΙΣ». Μαζί με την αποδυνάμωση της ΠΑΣΚΕ, αυτά τα τρία θα αποτελέσουν «την αφετηρία αλυσιδωτών εξελίξεων και ανατροπών σε όλη τη συνδικαλιστική πυραμίδα». Και ο Δ. Στρατούλης, σε άρθρο του στο Λαφαζανικό «Ίσκρα», επιχαίρει για τα αποτελέσματα της «νέας αντιμνημονιακής (sic!) παράταξης», που «καταγράφει στην πρώτη της εμφάνιση αξιόλογη παρουσία». Μεταξύ άλλων, και από αυτό το γεγονός «οι συσχετισμοί στη ΓΣΕΕ μπορεί να μην άλλαξαν ριζικά, τέθηκαν όμως οι βάσεις για την ανατροπή τους στις επερχόμενες εκλογές στις πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις και κατά συνέπεια στο επόμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ.» Εν αναμονή λοιπόν του επόμενου συνεδρίου…
Το ΚΚΕ, αλλά και η… «άλλη» Αριστερά
Το ΚΚΕ καταγγέλλει σε όλους τους τόνους τον «εκφυλισμό και την υποκρισία» της ΓΣΕΕ και των αντίπαλων δυνάμεων. Η τακτική του, είναι να καταγγέλλει… όσους δεν πάνε με το ΠΑΜΕ ως «ουρά της ΓΣΕΕ», για να καταλήγει τελικά να συμμετέχει σε όλα τα όργανα και τις διαδικασίες της. Εκεί, περιορίζεται να ψηφίζει απλά τις 24ωρες απεργίες-τουφεκιές, χωρίς ποτέ να προτείνει κάτι ποιοτικά διαφορετικό, και κυρίως την Γενική Απεργία Διαρκείας, άγνωστη λέξη στο λεξιλόγιο του ΚΚΕ.
Ακόμα πιο αλγεινή εντύπωση, όμως, προκαλούν τα συμπεράσματα δυνάμεων της «αντικαπιταλιστικής Αριστεράς», σχετικά με το Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Για παράδειγμα, στην «Εργατική Αλληλεγγύη» (ΣΕΚ) της 27/3, αναφέρει πως «η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ “πληρώνει” την άρνησή της να κλιμακώσει και να συντονίσει τους απεργιακούς αγώνες». Η αρθρογράφος εδώ δεν περιμένει καν την… αλλαγή των συσχετισμών στη ΓΣΕΕ. Η τωρινή ηγέτης, ΠΑΣΚΕ, απλά «αρνείται» να πράξει τα προαναφερόμενα, ίσως από καπρίτσιο ή λάθος τακτική, αλλά σίγουρα όχι για το ότι είναι μια παρασιτική συστημική δύναμη κι υπηρέτης των εργοδοτών. Επιπρόσθετα, η αρθρογράφος βλέπει πως «η πίεση του εργατικού κινήματος βρήκε έκφραση προς τ’ αριστερά» με το γεγονός ότι το ΕΜΕΙΣ «κέρδισε τρεις έδρες στη νέα Διοίκηση»…
ΌΧΙ σε μια «νέα» ΓΣΕΕ, ΝΑΙ στα νέα ανεξάρτητα όργανα μάχης της εργατικής τάξης
Η ιστορική εποχή που διανύουμε βάζει το καθήκον στην εργατική τάξη να παλέψει για την ζωή της και για το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας. Τα ταξικά στρατόπεδα έχουν διαχωριστεί, με τη ΓΣΕΕ να έχει διαλέξει μεριά. Είναι πράκτορας της αστικής τάξης, το πιο σημαντικό ανάχωμα στην πάλη των εργατών. Αυτά δεν θα καταργηθούν απλά με μια «αλλαγή συσχετισμών» στην ηγεσία της, με λίγες «αριστερές καρέκλες» παραπάνω. Πόσο μάλλον δε, όταν μιλάμε για κομμάτια της γραφειοκρατίας που επί χρόνια καθυπότασσαν κι εξαπατούσαν τους εργάτες, και τώρα αναβαπτίζονται «φίλοι» της εργατικής τάξης, για να εξυπηρετήσει η «Αριστερά» τα μικροπολιτικά της συμφέροντα.
Χρειαζόμαστε ρήξη με την ΓΣΕΕ, όχι αναδιαμόρφωσή της. Η όλη της δομή και λειτουργία είναι σάπια μέχρι το μεδούλι κι εχθρική για την εργατική τάξη. Όσοι κλείνουν τα μάτια σε αυτό, όσοι καλούν τη ΓΣΕΕ ν’ «αλλάξει μυαλά» και να οργανώσει τους αγώνες για λογαριασμό μας, όσοι δεν παίρνουν ξεκάθαρες θέσεις απέναντι στο «άταφο πτώμα» της γραφειοκρατίας, γίνονται μοιραία συνυπεύθυνοι. Χρειάζεται να προτάξουμε το «νέο», την επαναστατική δύναμη της εργατικής τάξης, οργανωμένη σε ανεξάρτητα όργανα μάχης με έμφαση στην εργατική δημοκρατία. Χρειαζόμαστε πάνω απ’ όλα την ενότητα των προλεταρίων, μέσα σε Ανεξάρτητα Κέντρα Αγώνα, για την οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας. Η εξέγερση της εργατικής τάξης δεν θα συγκρουστεί απλά με τη κυβέρνηση και με το κράτος, αλλά και με τους ίδιους τους γραφειοκράτες. Ας πετάξουμε λοιπόν τη ΓΣΕΕ και τα γραφειοκρατικά Συνέδρια της στα σκουπίδια της Ιστορίας!
Κ. Αποστολόπουλος
Νέα Προοπτική τεύχος#548# Σάββατο 20 Απριλίου 2013
