Του Τζέημς Κόνολυ
Ο μεγάλος Παλαιστίνιος συγγραφέας Χαρούν Χασέμ Ρασίντ, ο οποίος ήταν γνωστός ως ο ποιητής της επανάστασης και της επιστροφής, πέθανε σήμερα (28/7/2020) σε ηλικία 93 ετών.
Γεννημένος στην Γάζα, το 1927, έγινε μάρτυρας, ως παιδί, της κατεδάφισης του σπιτιού του και των σπιτιών των γειτόνων του από τους Βρετανούς στρατιώτες, σε αντίποινα για την εξέγερση των Παλαιστινίων, ένα περιστατικό που ως ποιητή του άφησε βαθύ σημάδι. Αφότου απέκτησε το Ανώτερο Δίπλωμα Εκπαιδευμένου Δασκάλου από το Κολέγιο της Γάζας, δούλεψε ως δάσκαλος μέχρι το 1954. Τότε έγινε διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού Σαούτ αλ-Αράμπ στην πόλη της Γάζας.
Τον Σεπτέμβρη του 1964, ο Μάλκολμ Χ επισκέφτηκε την Γάζα και συνάντησε έναν Παλαιστίνιο Ρασίντ. Ο Ρασίντ είπε στον Μάλκολμ για την απόδρασή του από το Παλαιστινιακό χωριό του Κχάν Γιουνίς τον Νοέμβριο του 1956 όταν ο Ισραηλινός στρατός δολοφόνησε 275 πολίτες. Αυτή η πράξη ήταν γνωστή ως η Σφαγή του Κχάν Γιουνίς. Μετά την επίσκεψή του στην Γάζα, ο Μάλκολμ Χ καταφέρθηκε ενάντια στις εδαφικές θρησκευτικές απαιτήσεις του Ισραήλ και χαρακτήρισε την ίδρυση του Ισραηλινού κράτους ως μια πράξη «αποικιοκρατίας, ιμπεριαλισμού και ρατσισμού».
Μετά την κατάληψη της Γάζας από τους Ισραηλινούς το 1967, ο συγγραφέας διώχθηκε από τις Ισραηλινές δυνάμεις κατοχής και αναγκάστηκε να φύγει από την περιοχή. Δούλεψε στο Κάιρο, ως αντιπρόσωπος της Οργάνωσης Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης (PLO) στην Ένωση των Αραβικών Κρατών.
Η ποίησή του είναι μεταξύ εκείνων των σύγχρονων γραπτών που έχουν αφιερωθεί στην Παλαιστινιακή υπόθεσηˑ περιγράφει με απλό, άμεσο, ισορροπημένο και πολύ εκφραστικό στίχο την κατάσταση των Παλαιστίνιων που έχουν ξεσπιτωθεί, το βαθύτερο θρήνο τους και τα βαθιά αισθήματα απώλειας και αποξένωσης που έχουν γνωρίσει διαμέσου των χρόνων. Η εμφάνιση το 1954 της πρώτης του συλλογής, «Με τους Ξένους», ήταν ένα μεγάλο γεγονός στην ιστορία της Παλαιστινιακής ποίησης, καθώς ήταν ίσως ο πρώτος ποιητής που ασχολήθηκε με το ζήτημα της φυσικής και πνευματικής αποξένωσης των Παλαιστίνιων. Αργότερα δημοσίευσε δεκαέξι άλλες συλλογές, η πιο πρόσφατη εκ των οποίων, Η Εξέγερση της Πέτρας, εκδόθηκε το 1988. Ο Ρασίντ επίσης έγραψε θεατρικά, μία νουβέλα, Τα Χρόνια των Δεινών (1971), και διάφορες μελέτες για την ποίηση και την πολιτική.
Θα Επιστρέψουμε Μια Μέρα
Χαρούν Χασέμ Ρασίντ (1927-2020)
Μια μέρα θα επιστρέψουμε στην πατρίδα μας
άνετα και θαλερά μέσα στις ελπίδες μας.
Θα επιστρέψουμε όσο χρόνο κι αν χρειαστεί,
όση κι αν είναι η απόσταση,
γι’ αυτό καρδιά, σε παρακαλώ, μην μας αφήσεις στη μέση του δρόμου.
Πόσο πολύ πονάει να βλέπεις τα σμήνη των πουλιών να επιστρέφουν
χωρίς εμάς.
Πίσω από τους λόφους υπάρχουν λόφοι που κοιμούνται και ξυπνούν προσδοκώντας μας
και άνθρωποι για τους οποίους η αναμονή είναι έρωτας και τρελό τραγούδι,
τόποι στους οποίους οι Ιτιές πληρούν όλο τον ορίζοντα
εκλιπαρώντας νερό.
Στη σκιά τους λεπτά λουλούδια ρουφούν
άρωμα της γαλήνης, άσπιλη χαρά.
Θα επιστρέψουμε: η νυχτερίδα μου είπε
οι βολβοί εξακολουθούν να τροφοδοτούνται με την ποίησή μας
και υπάρχει ακόμα ένα μέρος για μας
ανάμεσα στους λόφους και τους ανθρώπους
τους γεμάτους λαχτάρα.
Ω, καρδιά, όσο μακριά κι αν ο άνεμος μας σκορπίσει
θα επιστρέψουμε στην πατρίδα μας.
Μετάφραση: Ε.Α.
