Στις 21 Οκτωβρίου και ύστερα από μεγάλη καθυστέρηση ορίστηκε τελικά η δίκη για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου. Η εκδίκαση της υπόθεσης θα γίνει στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθήνας και στο εδώλιο των κατηγορουμένων θα κάτσουν οι ακροδεξιοί ιδιοκτήτες του κοσμηματοπωλείου και του μεσιτικού γραφείου και οι τέσσερις αστυνομικοί για να δικαστούν για το αδίκημα της θανατηφόρου σωματικής βλάβης.
Η οικογένεια του Ζακ είχε ασκήσει πιέσεις μέσω επιστολής για τον προσδιορισμό του δικαστηρίου ενώ είχαν ζητήσει και τη μετατροπή της αρχικής κατηγορίας σε ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, που όμως τελικά δεν είχε γίνει δεκτή.
Η 21η Σεπτεμβρίου του 2018 είναι μία μέρα που δεν πρέπει να ξεχαστεί. Είναι η μέρα που βλέπαμε όλοι στις τηλεοράσεις μας ένα ανθρώπινο σώμα να λιντσάρεται μέχρι θανάτου μπροστά στα μάτια δεκάδων αμέτοχων θεατών. Είναι η μέρα που καταπατήθηκε κάθε δικαίωμα στη ζωή και ενεργοποιήθηκαν όλα τα ρατσιστικά και σαδιστικά αντανακλαστικά τόσο από την πλευρά του κατασταλτικού συστήματος και των ιδιοκτητών όσο και από κομμάτια του αστικού κράτους και των εκπροσώπων του. Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η εν ψυχρώ δολοφονία του Ζακ.
Σπουδαίο ρόλο σε αυτήν την υπόθεση έπαιξαν και τα ΜΜΕ αφού συνέχισαν και μετά θάνατον τις επιθέσεις και το λιντσάρισμα ενάντια στο νεκρό πια Ζαχαρία, με συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς ώστε να καλλιεργήσουν στο πεδίο της κυρίαρχης γνώμης την αίσθηση της επικινδυνότητας και παραβατικότητας. Σκοπός τους ήταν να κατασκευάσουν ένα αφήγημα ώστε να περάσει στις συνειδήσεις η άποψη ότι το δικαίωμα και η προάσπιση της ατομικής ιδιοκτησίας είναι ανώτερα από την ίδια την ανθρώπινη ζωή.
Ο Κωστόπουλος ήταν ένα νέο παιδί ακτιβιστής και αγωνιστής του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος, Drag Queen, Gender queer που μαχόταν για την εξάλειψη των έμφυλων διακρίσεων της βίας, του ρατσισμού και του φασισμού. Η δολοφονία του Κωστόπουλου δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο περιστατικό αλλά συμπεριλαμβάνεται στον κύκλο βίας και στο φαινόμενο του κοινωνικού κανιβαλισμού και της αστυνομικής καταστολής που ολοένα παίρνει και μεγαλύτερες διαστάσεις. Η πρόθεση των φορέων της εξουσίας ήταν να ξεχαστεί αυτή δολοφονία και έκαναν ό,τι μπορούσαν ώστε να συγκαλύψουν το έγκλημα είτε με την καθυστέρηση της ανακριτικής διαδικασίας και της ΕΔΕ είτε με την ενοχοποίηση του ίδιου του ΖΑΚ.
Δεν τα κατάφεραν όμως. Δεν τα κατάφεραν γιατί είμαστε όλοι/ες/α εμείς που από την πρώτη στιγμή κατεβήκαμε στους δρόμους και δώσαμε τη μάχη μας. Δώσαμε τη μάχη μας ενάντια σε αυτούς που τον σκότωσαν αλλά και ενάντια συνολικά στο αστικό κράτος που σκοτώνει καθημερινά. Και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε απαιτώντας την παραδειγματική τιμωρία των δολοφόνων του, στηρίζοντας όλους/ες/λα που δεν ταιριάζουν στα πρότυπα που κατασκευάζει η πατριαρχία και το καπιταλιστικό σύστημα και προασπίζοντας το δικαίωμα για τη ζωή όλων μας.
Β.Κ.
