Ερέτρια, 24 – 28 Ιουλίου 2024
Η 16η Διεθνής Μαρξιστική Εκπαιδευτική Κατασκήνωση διεξήχθη με επιτυχία στην Ερέτρια, στις 24 – 28 Ιουλίου 2024 μέσα σε συντροφική διεθνιστική ατμόσφαιρα. Αποτέλεσε ένα πρώτο σημαντικό βήμα στον οδικό χάρτη θεωρητικής και πρακτικής δράσης σε διεθνές και εθνικό επίπεδο που έχει χαράξει το ΕΕΚ για το δεύτερο εξάμηνο του 2024.
Πήραν μέρος σύντροφοι και συντρόφισσες από κόμματα, οργανώσεις και ανεξάρτητους αγωνιστές της επαναστατικής Αριστεράς από την Ελλάδα, Τουρκία, Παλαιστίνη, Ρωσία, Φινλανδία, Πολωνία, Γαλλία, Ιταλία, Νότια Αφρική, Αργεντινή/Βραζιλία.
Το Ρωσικό Κόμμα Κομμουνιστών ΡΠΚ που δεν μπόρεσε τελικά να παραβρεθεί έστειλε θερμό χαιρετιστήριο μήνυμα.
Αναμφίβολα, η κατασκήνωση φέτος σημαδεύτηκε από τις διεθνείς πολεμικές συρράξεις του ιμπεριαλισμού, με επίκεντρο το νατοϊκό πόλεμο δια πληρεξουσίου στην Ουκρανία και τον γενοκτονικό πόλεμο του σιωνιστικού καθεστώτος Νετανιάχου στη Γάζα και την κατεχόμενη Παλαιστίνη.
Στο εσωτερικό μέτωπο της ταξικής πάλης, η μεγάλη κινητοποίηση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Ψυχικής Υγείας και Απεξάρτησης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και η συμμετοχή του ΕΕΚ σ’ αυτήν την πάλη αντανακλάστηκε και στη φετινή Κατασκήνωση στις συζητήσεις και τις συμμετοχές. Η παρουσία ξανά μιας νέας φρουράς της νεολαίας ήταν επίσης ένα αισιόδοξο γεγονός.
Η συλλογική εκπαιδευτική δουλειά πήρε ξανά την μορφή εισηγήσεων και συζητήσεων σε ομάδες.
Η πρώτη μέρα, 24 Ιουλίου, αφιερώθηκε στην εγκατάσταση και υποδοχή των συντρόφων με χαιρετισμό από την μικρή Μαρία από την Φινλανδία και τον γραμματέα το ΕΕΚ Σάββα Μιχαήλ. Έγινε στη συνέχεια η παρουσίαση του συνολικού Προγράμματος και των κανόνων λειτουργίας της κατασκήνωσης .
Στις 25 Ιουλίου το κεντρικό θέμα τέθηκε επί τάπητος. Υπήρξε καταρχήν η εισήγηση του σ. Σάββα Μιχαήλ εκ μέρους του ΕΕΚ Ιμπεριαλισμός, Πόλεμος και η επικαιρότητα της Διαρκούς Επανάστασης. Μέσα στις συνθήκες κατολίσθησης σε ένα Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η προσέγγιση δεν έμεινε σε εντυπώσεις αλλά επιχειρήθηκε μια θεωρητική επεξεργασία, στο φως του σήμερα, της θεωρίας του Λένιν για τον ιμπεριαλισμό ως ιστορικής μεταβατικής εποχής καπιταλιστικής παρακμής που απειλεί την ανθρωπότητα με παγκόσμια πολεμική καταστροφή, αλλά και του ιμπεριαλισμού, όπως έγραφε ο μπολσεβίκος ηγέτης της νίκης του Οκτώβρη ως “προλόγου της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης που άρχισε τον Οκτώβρη 1917 στη Ρωσία” και συνεχίζεται. Ο πάντα επίκαιρος διαρκής χαρακτήρας της επανάστασης, στηριγμένος στον ανισόμετρο και συνδυασμένο χαρακτήρα της ιστορικής ανάπτυξης, στην παγκόσμια αλληλοσύνδεση της οικονομίας, της πολιτικής και των πολιτισμών, δεν εκφράζεται σε μια γραμμική συνέχεια. Αντίθετα πυροδοτείται από την ασυνέχεια, την οξεία ανάγκη υπέρβασης των εμποδίων, των αντιφάσεων, τις ρήξεις της ιστορικής συνέχειας.
Ο στρατηγικός προσανατολισμός μας είναι σαφής: για την ήττα του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή, όπου γης, για την ανατροπή του παρακμασμένου καπιταλισμού, την αποτροπή της πολεμικής και κλιματικής καταστροφής που μας απειλεί, για την καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση, τον κομμουνισμό. Πάνω σ’ αυτήν τη βάση αρχών, μπορούμε να έχουμε τακτική ευλυγισία σε μετωπικές δράσεις κατά του πολέμου, στην υπεράσπιση των καταπιεσμένων εθνών, ιδιαίτερα στην υποστήριξη του Άξονα της αντιιμπεριαλιστικής Αντίστασης των λαών.
Στη συνέχεια, υπήρξε παρουσίαση των θέσεων της Πρωτοβουλίας Ειρήνης “Σταματήστε τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο” από τον σ. Moreno Pasquineli του Μετώπου Ανυπακοής της Ιταλίας. Και οι δύο εισηγήσεις συζητήθηκαν στις ομάδες. Κατατέθηκαν και γραπτά, αγγλικά και ιταλικά, όπως και σχετικό κείμενο της ομάδας “Κόκκινη Σαρδηνία” (Sardegna Rossa) για τον Τραμπ και τον πόλεμο στην Ουκρανία και την Γάζα αλλά και για την Ιταλία της Μελόνι.(Τα κείμενα της κατασκήνωσης θα δημοσιευτούν σε ειδική έκδοση).
Στις 26 Ιουλίου, το πρωί, αφιερώθηκε, κυρίως, στη συζήτηση για την Παλαιστίνη μετά από εμπεριστατωμένη εισήγηση του σ. Χασάν Κούτσι, ιστορικού στελέχους της Φατάχ.
Ακολούθησαν εισηγήσεις από τον σ. Ερτουγρούλ εκ μέρους του DIP της Τουρκίας για την κατάσταση στη γειτονική χώρα και τον πόλεμο στην περιοχή και του σ. Δ. Μιζάρα της MTL της Φινλανδίας. Στην τελευταία, αναδείχτηκε η επικίνδυνη κατάσταση στο νατοϊκό μέτωπο με την μεγαλύτερη συνοριακή γραμμή με την Ρωσία αλλά και οι εργατικές κινητοποιήσεις ενάντια στην καταστροφή των κοινωνικών κατακτήσεων στη σκανδιναβική αυτή χώρα από την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την στροφή στην “οικονομία του πολέμου”.
Το απόγευμα, ο σ. Σαΐντ εκ μέρους του ΟΚΠ έδωσε ένα πυκνό ραπόρτο για την Ρωσική Ομοσπονδία, την εσωτερική κατάσταση της οικονομίας που ξεπέρασε το εμπόδιο των κυρώσεων ΗΠΑ και ΕΕ, καθώς και τη διεθνή σύγκρουση με το ΝΑΤΟ και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.
Στις 27 Ιουλίου υπήρξανε εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εισηγήσεις από την σ. Ewa για την Πολωνία, το σ. Latief Parker (“Unity” movement) για την Νότια Αφρική και τον Παγκόσμιο Νότο καθώς και από τον σ. Γκυ της ROR για την κλυδωνιζόμενη Γαλλία, τη χώρα-κλειδί για όλη την Ευρώπη.
Το απόγευμα, μέσα από διαδικτυακή σύνδεση, το ιστορικό στέλεχος του αργεντίνικου και λατινοαμερικανικού τροτσκισμού Osvaldo Coggiola, με μια εμπεριστατωμένη και πυκνή εισήγηση μάς έδωσε το πανόραμα της κατάστασης στη Λατινική Αμερική, επικεντρώνοντας ειδικά σε ορισμένες χώρες-κλειδιά: την απειλή αμερικανικής ιμπεριαλιστικής επέμβασης, ακόμα και με πόλεμο, στη Βενεζουέλα (την άλλη μέρα, 28 Ιουλίου, γίνανε οι προεδρικές εκλογές) και την Κούβα· την αντίφαση ανάμεσα στην κοινωνική πόλωση σε Αργεντινή και Βραζιλία και την αναντίστοιχη υπάρχουσα πολιτική κομματική πόλωση· τέλος τόνισε την ανάγκη ενός κριτικού απολογισμού της πορείας του τροτσκιστικού κινήματος, ιδιαίτερα στη Λατινική Αμερική όπου συχνά απόκτησε μαζική βάση (στη Βολιβία – το POR στην Επανάσταση του 1952, στην Αργεντινή από τα χρόνια των δικτατοριών μέχρι πρόσφατα, στη Βραζιλία, ιδιαίτερα στη συμμετοχή στην ίδρυση του Κόμματος Εργατών ΡΤ του Λούλα, στο Περού στην αγροτική εξέγερση του Hugo Blanco).
Την Κυριακή 28 Ιουλίου ολοκληρώθηκε η όλη εκπαιδευτική δουλειά με παρουσίαση των κύριων συμπερασμάτων από τον Σ. Μιχαήλ και την συγκινητική ανταπόκριση στην όλη εμπειρία με την παρέμβαση της σ. Μάρθας του 18 Άνω και το βιωματικό της ποίημα. Το Μέγιστο Μάθημα για όλους κι όλες είναι η αξία της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης των καταπιεσμένων κι εξεγερμένων.
Η πλούσια θεωρητική δουλειά δεν εμπόδισε να υπάρχει ο αναγκαίος χρόνος της χαλάρωσης, του μπάνιου στη θάλασσα, της συλλογικής ψυχαγωγίας με κινηματογράφο και μουσική. Το βράδυ του Σαββάτου, η χαρά από την εντατική αλλά γόνιμη συλλογική δουλειά εκφράστηκε με την παραδοσιακή γιορτή μας, με χορούς και με τραγούδια μέχρι πολύ αργά.
Η 16η Διεθνής Μαρξιστική Εκπαιδευτική Κατασκήνωση δεν μπορούσε να κλείσει χωρίς να τραγουδήσουμε οι πάντες τον επαναστατικό ύμνο της Διεθνούς!
Ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει στην επαναστατική πάλη μας για την Ζωή κι όχι απλώς την επιβίωση.
Το Πολιτικό Γραφείο του ΕΕΚ
5/8/2024
