Η ανακοίνωση του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 12ου Δημοτικού Σχολείου Ιλίου πρέπει να χτυπήσει “καμπανάκι” για όλους: τον καθ’ ύλην αρμόδιο (ή αρμόδιο μόνο στα λόγια;) Δήμο Ιλίου, το υπουργείο Παιδείας, τους τοπικούς φορείς, τους γονείς και κηδεμόνες και όλη την κοινωνία. Ο ανεμιστήρας της οροφής της Ε2 Τάξης αποκολλήθηκε κι έπεσε και είναι ευτύχημα που δεν θρηνήσαμε θύμα. Ήταν στη διάρκεια διαλείμματος και ο ανεμιστήρας έπεσε στο κεφάλι μαθήτριας η οποία τραυματίστηκε, ευτυχώς, ελαφρά. Το παρ’ ολίγον μοιραίο περιστατικό σημειώθηκε την Παρασκευή 21/5/2021.

Κατά σύμπτωση έξω από το ίδιο σχολείο μαθαίνουμε, από δημοσιοποίηση γονέα στο facebook, ότι μικρός μαθητής (ο γιος του) παγιδεύτηκε στη σχάρα της αποχέτευσης και χρειάστηκε η πυροσβεστική για να απεγκλωβίσει το παιδί. To περιστατικό σημειώθηκε, όπως φαίνεται από την περιγραφή του γονέα, στις 10 Μαΐου, η δημοσιοποίηση έγινε την Τρίτη 25/5/2021.

Μήπως αυτές οι συμπτώσεις και κακοτυχίες κρύβουν κάποια βαθύτερη αιτία; Mήπως το φαίνεσθαι στο Δήμο Ιλίου οργανώνεται έτσι ώστε να κρύβει το Είναι; την εγκατάλειψη της φροντίδας για τα σχολεία και για τα παιδιά; Και αυτό συμβαίνει μόνο στο Δήμο Ιλίου ή και σε άλλα σχολεία της χώρας; Το υπουργείο Παιδείας έχει οργανώσει, με την συμμετοχή των αρμόδιων υπηρεσιών των Δήμων, κάποια υπηρεσία επίβλεψης στο αν τηρούνται μέτρα ασφάλειας στα σχολεία; Ή η ασφάλεια των παιδιών επαφίεται στους νόμους της τύχης, αναμένοντας τις δακρύβρεκτες δηλώσεις θλίψης για τυχόντα τραγικά συμβάντα;

Η ανακοίνωση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων για την πτώση του ανεμιστήρα που ακολουθεί δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες. Το Δ.Σ. του συλλόγου με υπόμνημά του (με ημερομηνία κατάθεσης 2/4/2019!) που απευθυνόταν στη Δημοτική Αρχή και στις λοιπές αρμόδιες Υπηρεσίες, ζητούσε τον πλήρη έλεγχο και την άμεση αντικατάσταση σωμάτων και φωτιστικών οροφής που είναι επικίνδυνα. Δύο χρόνια αργότερα είχαμε το παρ’ ολίγον τραγικό συμβάν. Τι περιμένουν αυτοί οι κύριοι;

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΑΝΕΜΙΣΤΗΡΑ ΟΡΟΦΗΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ ΤΗΣ Ε2 ΤΑΞΗΣ

Αγαπητοί γονείς και κηδεμόνες,
Την Παρασκευή 21/5/2021 στο σχολείο μας και συγκεκριμένα στο Τμήμα Ε2 έγινε ένα πολύ επικίνδυνο συμβάν που από καθαρή τύχη δεν εξελίχθηκε σε πολύ σοβαρό. Ανεμιστήρας οροφής αποκολλήθηκε, κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, και πέφτοντας τραυμάτισε, ευτυχώς ελαφριά, στο κεφάλι μαθήτρια της τάξης.

Αμέτρητα ερωτήματα μας γεννιούνται. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί ένα προαναγγελθέν γεγονός, καθώς το Δ.Σ. του συλλόγου μας με υπόμνημά του (σ.σ. ημερομηνία κατάθεσης 2/4/2019!!) που απευθυνόταν στη Δημοτική Αρχή και σε όλες τις αρμόδιες Υπηρεσίες, μεταξύ πολλών άλλων ζητούσε τον πλήρη έλεγχο και την άμεση αντικατάσταση σωμάτων και φωτιστικών οροφής που είναι επικίνδυνα.

Καταγγέλλουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την συνεχή αδιαφορία που επιδεικνύει η Δημοτική Αρχή του κ. Ζενέτου που θέτει σε κίνδυνο την ακεραιότητα και την υγεία μαθητών και διδασκόντων και τείνει να γίνει εγκληματική.

Απαιτούμε άμεσα, με ρητό και ανακοινωμένο χρονοδιάγραμμα, η Δημοτική Αρχή να δώσει εντολή στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου μας να οργανώσουν τον ενδελεχή έλεγχο των σχολικών εγκαταστάσεων, την καταγραφή των «παγίδων» στο εσωτερικό και στο εξωτερικό του και την άμεση αποκατάστασή τους. Εν ολίγοις ζητάμε να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να παρέμβουν άμεσα προκειμένου να μην έχουμε ανάλογα περιστατικά.
Πάντα σε συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα (Δάσκαλοι-Διευθυντής) και τους γονείς, δηλώνουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε να παίζει κανείς με την υγεία και την ασφάλεια των παιδιών μας.

Ευχόμαστε περαστικά στην μαθήτρια του Ε2 αλλά και στην οικογένεια της και δηλώνουμε ότι θα σταθούμε στο πλάι της για ότι χρειαστεί.

Το ΔΣ του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων

Μαθητής παγιδευμένος στη σχάρα αποχέτευσης

Και περιγραφή του πατέρα του παιδιού έτσι όπως δημοσιεύθηκε στο φέισμπουκ.

… πέρασαν αρκετοί μήνες που τα παιδιά μου όπως και όλα τα υπόλοιπα δεν πήγαιναν στα σχολεία τους λόγω των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας και έκαναν τηλεκπαίδευση.
Σήμερα το πρωί ετοιμάστηκαν να ξαναπάνε στα σχολεία τους, έκαναν τα self test τους ήταν αρνητικά, μας αποχαιρέτισαν και πήραν τον δρόμο να ξανασυναντήσουν τους συμμαθητές τους, καθηγητές και να προσαρμοστούν στα μαθήματα από κοντά.
Όλοι γνωρίζετε την παροιμία “όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος”, με λίγα λόγια μια στιγμή μονάχα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ζωή μας ειδικά αν είναι δυσάρεστη.
Στις φωτογραφίες παρακάτω με την αρίθμηση που βλέπετε υπάρχει μια απρόσμενη ιστορία (και όχι σε βίντεο που είναι πολύ σκληρό).
Φώτο 1. Ώρα 8 π.μ., ο δρόμος για το σχολείο, τα παιδιά μου (η κόρη μου μαθήτρια Ε δημοτικού και ο γιος μου μαθητής Β’ Γυμνασίου) κατευθύνονται προς τα εκεί μέσω του πεζοδρομίου, όμως για δες μπάζα και σκουπίδια στο διάβα τους – ενώ αυτά μαζεύονται την νύχτα και τα ξημερώματα- όχι όμως σήμερα.
Αναγκαστικά κατεβαίνουν στο οδόστρωμα που περνούν πολλά αυτοκίνητα με βιαστικούς εργαζόμενους οδηγούς και μετά τους 2 κάδους επιχειρούν να ξανά ανέβουν στο πεζοδρόμιο.
Εκεί όμως έξω από την είσοδο του Νηπιαγωγείου και δίπλα στο 12ο Δημοτικό Σχολείο Ιλίου, να η παγίδα που περίμενε τα τελευταία 7+ χρόνια το επόμενο θύμα της καρτερικά (μιας και άλλα παιδιά είχαν πέσει στα δίχτυα της από ό,τι πληροφορήθηκα αργότερα) και θα ήθελα οι γονείς να με προσεγγίσουν για ενημέρωση ή μαρτυρία.
Φώτο 2. Και ΝΑΙ ο γιος μου γλίστρησε και το δεξί του πόδι «απορροφήθηκε» από την καρτερική παγίδα σε μορφή σχάρας αποχέτευσης μπροστά στα έκπληκτα μάτια της μικρής του αδελφής και αρκετών αυτοπτών μαρτύρων γονέων – κηδεμόνων που πήγαιναν τα παιδιά στους στα σχολεία.
Κάποιοι ειδοποίησαν το Δ/ντη του 12ου Κο Δημ. Βαγενά – ο οποίος γνώριζε τα παιδιά μου – ενώ η μικρή μου κόρη έντρομη, σοκαρισμένη και με λυγμούς έφτασε τρέχοντας πίσω στο σπίτι μας, χτύπησε το κουδούνι μας και εγώ απάντησα μη γνωρίζοντας ποιος είναι με ενημέρωσε ότι ο αδελφός έπεσε μέσα σε μια… τρύπα!! ενώ παράλληλα με καλούσε και ο Κος Δ/ντης να με ενημερώσει.
Βιαστικά έφυγα μαζί της και προσπαθούσα να καταλάβω μέσα από το σοκ της ως παρούσας στο συμβάν τι ακριβώς είχε γίνει.
Μια διαδρομή 6 λεπτών έγινε ίσως σε 2 λεπτά δεν υπάρχει αίσθηση του χρόνου όταν κινδυνεύει το παιδί σου… Φωτο 3. Η πρώτη μου εικόνα όταν έφτασα. Ο γιος μου καρτερικά και εμφανώς σοκαρισμένος και βογκώντας από την πόνο με κοίταξε με ένα βλέμμα που δύσκολα μπορείς να ξεχάσεις και ίσως σύντομα στοιχειώνει τα όνειρα μου ενώ μια βουή με ανάμεικτες φωνές, συμπόνιας και έκπληξης από τους γονείς που προσπαθούσαν να απομακρύνουν τα μικρότερα παιδιά να μην δουν το θέαμα, ενώ ο Δ/ντης ειδοποιούσε τη Πυροσβεστική υπηρεσία να έρθουν για παροχή βοήθειας.
Μετά το πρώτο μου σοκ ενημέρωσα την σύζυγο μου να έρθει και αυτή στο σημείο προσπαθώντας να την καθησυχάσω από το τηλέφωνο…
Φώτο 4. Λίγα εκατοστά από όταν έπεσε το πόδι του μέσα και το σπασμένο σίδερο ως μαχαίρι ευτυχώς δεν έκοψε το πόδι του!!
Φωτο 5, 6. Δυο οχήματα της Πυροσβεστικής και ασθενοφόρο ΕΚΑΒ προσέγγισαν επαγγελματικά το σημείο του συμβάντος και άρχισαν βάσει της εμπειρίας και εκπαίδευσής τους να προσπαθούν να απεγκλωβίσουν το παιδί μου.
Φωτο 7, 8. Δοκιμάστηκαν ο ειδικός διαστολέας που απεγκλωβίζουν τραυματίες από τροχαία όμως δεν έγινε τίποτα. Ο επικεφαλής έδωσε εντολή να φέρουν μια ειδική κουβέρτα για φωτιά και σκέπασαν το παιδί μου για να μην τον κάψουν οι σπίθες από τον ειδικό τροχό που προσπαθούσε ο πυροσβέστης να κόψει την πολύ βαριά ορθογώνια σχάρα όμβριων υδάτων κατασκευασμένη από σφαιροειδές ελατό χυτοσίδηρο που αντέχει μέχρι 40 τόνους, ενώ ένας άλλος συνάδελφός του είχε πάρει αγκαλιά το παιδί μου και προσπαθούσε να τον ηρεμήσει και να μην κάνει κινήσεις και τραυματιστεί περισσότερο. Όμως και πάλι οι προσπάθειες δεν απέδωσαν.
Το επόμενο σενάριο ήταν με λοστό να ανοίξουν την σχάρα και όντας οι πυροσβέστες (ένας την άνοιγε με γωνία, τέσσερις την σήκωσαν και ένας άλλος σήκωσε ταυτόχρονα το παιδί μου από τις μασχάλες) μέχρι να τον ξαπλώσουν και να μπορούν να τον απεγκλωβίσουν. Η όλη διαδικασία διήρκεσε 52 λεπτά!!
Φώτο 9, 10, 11. Ήρθε η ώρα να αναλάβουν τα ηνία οι έμπειροι διασώστες του ΕΚΑΒ… Αρκετή ώρα αργότερα λόγω της μεγάλης πρωινής κίνησης το ασθενοφόρο μαζί με την σύζυγό μου και το παιδί περνούσαν την είσοδο του Νοσοκομείου Παίδων Αγλαΐα Κυριακού που εφημέρευε… Εγώ αρκετά ταραγμένος έμεινα προσωρινά πίσω να ευχαριστήσω από καρδίας όλους τους ένστολους που συμμετείχαν στην διάσωση καθώς και τους εκπαιδευτικούς του παρακείμενου σχολείου κ.κ. Θανάση και Δημήτρη και ιδιαίτερα τον Δ/ντη Κο Δημ. Βαγενά καθώς και γονείς που προσπαθούσαν και αυτοί καθ’ όλη την διάρκεια του εγχειρήματος να εμψυχώσουν το παιδί μου και έλπιζαν ανακουφισμένοι αύριο, μεθαύριο να μην είναι το δικό τους σε αυτή την κατάσταση.
Μάζεψα φωτογραφικό υλικό και βίντεο όλου του εγχειρήματος και έφυγα για το νοσοκομείο.
Ενημερώθηκα ότι μέσα σε 30 – 40 λεπτά από την αποχώρηση των σωστικών συνεργείων ως δια μαγείας με απίστευτη ταχύτητα για Ελληνικό Δημόσιο φορέα!! εμφανίστηκαν τα συνεργεία του Δήμου και «εξαφανίστηκαν» ή αποκαταστάθηκαν? τα ενοχοποιητικά στοιχεία και ΝΑΙ αντικατέστησαν την «ένοχη σχάρα» με μια ολοκαίνουργια Φώτο 12 καθώς και άλλες εκεί κοντά.
Και μαντέψτε εξαφανίστηκαν και τα σκουπίδια!!!
Κατά την παραμονή μου στο νοσοκομείο κατά την διάρκεια εξετάσεων, ακτινογραφιών κ.λπ. αισθάνθηκα ως διάσημος γιατί άρχισαν να με καλούν στο προσωπικό μου κινητό (τελικά είμαστε όλοι φακελωμένοι) στελέχη του Δήμου από όλες τις σχετικές εμπλεκόμενες υπηρεσίες, αντιδήμαρχοι, γραμματείς καθώς και 2 φορές ο ίδιος ο Δήμαρχος Κος Ν. Ζενέτος… (ευτυχώς τα τηλεοπτικά κανάλια και τα πρωϊνάδικα δεν πρόλαβαν να ενημερωθούν)
Δεν είχα διάθεση να μιλήσω για το συμβάν, τους ευχαρίστησα για το έντονο ενδιαφέρον!!, επιφυλάχτηκα παντός νομίμου δικαιώματός μου και ασχολήθηκα με την πορεία ανάρρωσης του παιδιού.
Το παιδί πέραν του ισχυρού τραυματικού σοκ όντας εγκλωβισμένος για 1+ ώρα και ευτυχώς με θλαστικά τραύματα και εκδορές σε σημεία του σώματός του αυτή την ώρα αναρρώνει στο σπίτι μας.
Κάπου εδώ τελειώνει προσωρινά αυτή η έκτακτη περιπέτεια πρώτης μέρας επανόδου του γιου μου στο Γυμνάσιο.
Εγώ και η σύζυγος θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους σας για τον ενδιαφέρον σας, τις ευχές σας, την τύχη να μην έχει τραυματιστεί περισσότερο αλλά και τον γιο μας για την ψυχραιμία, την συνεργασία του με τους διασώστες του και γι’ αυτό αποφύγαμε τα χειρότερα. Τώρα απομένει να μαζέψω όλα τα έγγραφα και το οπτικοακουστικό υλικό (βίντεο – φωτογραφίες), χαρτί εισαγωγής στο νοσοκομείο την έκθεση συμβάντων από τα αξιόλογα παιδιά του Πυροσβεστικού Σταθμού Περιστερίου και τι λέτε εσείς να κάνω την μήνυση ή όχι μέσω ενός καλού δικηγόρου?
Ευχαριστώ για την υπομονή σας.
25/5/2021


Καταγγελία της Αριστερής Κίνησης Ιλίου

Αναφερόμενη στο παρ’ ολίγο δραματικό περιστατικό της πτώσης του ανεμιστήρα η Αριστερή Κίνηση Ιλίου [ΑΡ.Κ.Ι], από την οποία αντλήσαμε τις πληροφορίες, καταγγέλλει για «Κυνική αδιαφορία για την ασφάλεια – υγεία των μαθητών» την δημοτική γραφειοκρατία του Δήμου Ιλίου και τον δήμαρχο Νίκο Ζενέτο».