Όταν στην Σκάλα πέφτει το σκοτάδι
Όσοι μένουν ή κατάγονται από την Σκάλα Λακωνίας ξέρουν τι πάει να πει ο παραπάνω τίτλος. Ο Σεπτέμβρης έφτασε, το καλοκαίρι τελείωσε, η μιζέρια, η εξαθλίωση παραμένουν, το χωριό αδειάζει. Οι φοιτητές και διάφοροι άλλοι παραπλανόμενοι εγκαταλείπουν το χωριό μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, αν και φέτος από όσο είμαι σε θέση να ξέρω, ήταν λιγότεροι από κάθε άλλη φορά.
Ο ντόπιος πληθυσμός παραμένει σαστισμένος βλέποντας τα εισοδήματα του να έχουν συρρικνωθεί και το μικρό του μικροαστικό όνειρο να εξανεμίζεται.
Αυτό το καλοκαίρι όπως και τα προηγούμενα θύμισε άλλες εποχές. Από την μία εξαθλίωση και από την άλλη «άρτος και θεάματα», ακριβώς όπως στην χούντα.
Αξίζει μάλλον κάποιος να παρακολουθήσει τα τοπικά γνωστά φασιστο-μπλογκ όπου συχνά πυκνά ανέβαζαν βίντεο από τις “πολιτιστικές” εκδηλώσεις του δήμου. Η μπόχα από την σαπίλα του “σκαλιώτικου” βούρκου έχει αρχίσει να γίνεται πλέον αφόρητη. Ο σκαλιώτικος βούρκος όμως δεν είναι παρά μια μικρογραφία ενός μεγαλύτερου, του εθνικού βούρκου που ονομάζεται Ελλάδα.
Η Σκάλα μπορεί να άδειασε από φοιτητές και περιπλανόμενους όπως κάθε Σεπτέμβρη, αλλά δεν άδειασε και από φασίστες. Στις προηγούμενες εκλογές 1398 άτομα ψήφισαν τα νεοναζιστικά τάγματα ασφαλείας της Χρυσής Αυγής. Το γεγονός αυτό δεν είναι κάτι που απλά πρέπει να μας προβληματίσει, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε με πιο γρήγορους ρυθμούς την οργάνωση ενός επιθετικού αντιφασισμού στην Σκάλα και ευρύτερα.
Τον περασμένο Μάιο, κάναμε ένα ανοιχτό κάλεσμα για την συγκρότηση ενός ευρύτερου αντιφασιστικού μετώπου στην Λακωνία. Δυστυχώς σε αυτό το κάλεσμα δεν ανταποκρίθηκε σχεδόν κανείς άλλος εκτός από τους φίλους και μέλη της τοπικής μας πρωτοβουλίας. Βέβαια αυτό δεν με ξαφνιάζει καθόλου. Η “αριστερά” που δρα οργανωμένα στην περιοχή,από την επίσημη εκδοχή, μέχρι κομμάτια της αναρχίας, ή έχει υποτιμήσει τον κίνδυνο του φασισμού ή το μόνο που έχει κάνει είναι να αντιπαρατεθεί αποσπασματικά μαζί του.
Για τα κόμματα της αριστεράς στην περιοχή και τα διάφορα κομματόσκυλα, το σημαντικό ήταν ή άνοδος τους στις εκλογές, για άλλους πάλι ο αντιφασισμός είναι αποκλειστικά δική τους υπόθεση και μάλιστα με όρους γηπέδου. Ο δικός μας αντιφασισμός πρέπει να προχωρήσει πέρα από τις αντιφάσεις και τις αντικειμενικές αδυναμίες. Πρέπει μέσα από συλλογικές διαδικασίες και διάλογο να προχωρήσουμε σε μια θεωρητική αντιπαράθεση για τις πολυδιάστατες αιτίες του συνολικού εκφασισμού της κοινωνίας σε μια περίοδο καπιταλιστικής ανασύνταξης σε πολιτικό επίπεδο. Η Χρυσή Αυγή άλλωστε δεν είναι μόνη, έχει μαζί της την δημοκρατία. Αν και πρέπει στην Χρυσή Αυγή να δούμε την πολιτική οργάνωση και επιθετική συσπείρωση ενός συστήματος σε κρίση, δεν πρέπει να επικεντρωθούμε μόνο σε αυτήν.
Καλούμαστε να συζητήσουμε και να δράσουμε την περίοδο ανόδου του φασισμού σε μια περιοχή ιδιαίτερα δύσκολη και συντηρητική. Αυτό πρέπει να μας κάνει ιδιαίτερα προσεχτικούς και στις κινήσεις μας και στις διατυπώσεις μας.
Πρέπει να παραμείνουμε στην κατεύθυνση ανάλυσης της πολυδιάστατης κρίσης και να θέσουμε στόχους.
Από την μία πλευρά δεν πρέπει να γκρεμίσουμε σε καμία περίπτωση τις γέφυρες επικοινωνίας με οποιονδήποτε επιθυμεί να δράσει ενάντια στον φασισμό. Ο στόχος ενός πλατιού αντιφασιστικού ενιαίου μετώπου πρέπει να παραμείνει η πυξίδα της δράσης μας στην περιοχή. Από την άλλη όμως θα πρέπει να βάζουμε ανοιχτά τους προβληματισμούς μας για τις αιτίες και τους βαθύτερους λόγους που φτάσαμε έως εδώ. Για μας ο αντιφασισμός πρέπει να συνδέεται με μια συνολική αντίληψη. Η συμβολή μας στην επανεμφάνιση του κομμουνιστικού συνολικού προτάγματος με ότι αυτό συνεπάγεται δεν μπορεί παρά να είναι η κύρια προτεραιότητα για μας.
Με βάση αυτούς τους προβληματισμούς θα μπορούσαμε να οργανώσουμε ξανά μια ανοιχτή συνάντηση να συζητήσουμε πάνω στα παραπάνω ζητήματα καθώς να οργανώσουμε τα επόμενα βήματα της δράσης μας. Όποιος ενδιαφέρεται να μην διστάσει να επικοινωνήσει στο E-mail της πρωτοβουλίας.
κείμενο προβληματισμού
από Communism reloaded
ekoplakonias@gmail.com
Νέα Προοπτική τεύχος#534# Σάββατο 29 Σεπτέμβρη 2012
