ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Τέσσερις μήνες έχουν περάσει αφ’ ότου ο κλάδος των εργαζόμενων στην τοπική αυτοδιοίκηση προχώρησε σε κινητοποίηση μεγάλης διάρκειας. Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν στο τέλος Αυγούστου με αίτημα να μην περικοπούν οι χρηματοδοτήσεις προς τους Δήμους, να μην υποστούν άλλες μειώσεις τα εισοδήματα των εργαζομένων και, πρωτίστως, να μην προχωρήσουν οι απολύσεις προσωπικού που περιλαμβάνονται στις δεσμεύσεις της τρικοματικής κυβέρνησης απέναντι στην τρόικα (Ευρωπαϊκή Ένωση, ΔΝΤ, διεθνείς τραπεζίτες).
Ο αγώνας που έληξε με την πανελλαδική απεργία της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στις19/12/2012 ξεκίνησε στις 28 Αυγούστου με την 48ωρη κινητοποίηση της Κ.Ε.Δ.Ε., πέρασε στις κινητοποιήσεις του Σεπτέμβρη με την επίσκεψη της Μέρκελ, την πανελλαδική της Γ.Σ.Ε.Ε. –Α.Δ.Ε.Δ.Υ, το κλείσιμο ξανά των Δήμων, την οργάνωση της πάλης ενάντια στο περιβόητο Μεσοπρόθεσμο και γνωστό ως Μνημόνιο Νο 3.
Οι κινητοποιήσεις αυτές άλλαξαν περιεχόμενο έχοντας στο κέντρο την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά καθώς με το πέρασμα του τρίτου μνημονίου οι υπερασπιστές του, συνέταιροι στην τρικομματική κυβέρνηση έβαλαν πλώρη ανάμεσα στα άλλα να διαλύσουν και την τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού.
Ο κύριος ΦΟΥΧΤΕΛ έχοντας αναλάβει το ρόλο του μεσάζοντα για τις γερμανικές εταιρείες περιοδεύει ανά την χώρα και κλείνει συμφωνίες με τους περιφερειάρχες για την διαχείριση των απορριμμάτων, την κατασκευή εργοστασίων υποδοχής των απορριμμάτων και την εκμετάλλευσή τους.
Σε δεύτερο δε λόγο άρχισαν οι επαφές και με τους “μεταμορφωτές” δημάρχους ώστε να ολοκληρωθούν οι μπίζνες, μιας και τα σκουπίδια, αλλά όχι μόνο αυτά, έχουν πολύ χρήμα.
Την έκρηξη όμως στον χώρο των Ο.Τ.Α. προκάλεσε η προσπάθεια του υπουργού Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Αντώνη Μανιτάκη να χρυσώσει το χάπι, να βαπτίσει τις απολύσεις, που το μεσοπρόθεσμο προβλέπει στην τελευταία του σελίδα, “διαθεσιμότητα και κινητικότητα” ώστε να αποφύγει τις αντιδράσεις των εργαζομένων.
Όμως, η ανακοίνωση της πρώτης φουρνιάς τροφοδοτεί νέες κινητοποιήσεις όχι μόνο στο χώρο των Ο.Τ.Α, αλλά και σε διάφορες υπηρεσίες του δημοσίου, Α.Ε.Ι – Τ.Ε.Ι, υπαλλήλους που είχαν μετακινηθεί από τους διάφορους οργανισμούς που είχαν κλείσει στο παρελθόν.
Μπαίνουν στην «κινητικότητα» Μανιτάκη με μείωση στο 75% του μισθού τους για ένα χρόνο και μετά, αν δεν βρεθεί θέση να τους μεταθέσουν, ή δεν δεχθούν τη μετάθεση που θα τους προτείνουν, ίσως στην άλλη άκρη της χώρας διαλύοντας την ίδια την ζωή τους, ή σε άσχετη ειδικότητα ή ακόμη χειρότερα να πάνε υπάλληλοι κατηγορίας Δ.Ε. ή Τ.Ε. σε θέση χαμηλότερης βαθμίδας με τις ανάλογες μισθολογικές ανατροπές στο ήδη τσεκουρεμένο μισθολόγιο – τότε έρχεται η απόλυση.
Όλα τα παραπάνω γέμισαν τους δρόμους από εργαζόμενους που ένιωσαν την απειλή της απόλυσης πάνω από τα κεφάλια μας, καθώς όλοι γνωρίζουμε ότι αυτή είναι η πρόβα τζενεράλε των μαζικών πλέον απολύσεων που προβλέπει το 2013 το συμφωνημένο με την Τρόικα και τα αφεντικά της μνημόνιο.
Το μπλοκάρισμα των γραφείων προσωπικού, η παρεμπόδιση να αποσταλούν τα στοιχεία στο υπουργείο, οι καταλήψεις στους χώρους δουλειάς, οι συνεχείς κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, υποχρέωσαν την κυβέρνηση με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου να προσπαθήσει να σπάσει τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων όχι μόνο των Ο.Τ.Α. αλλά και άλλων, από διαφορετικές υπηρεσίες, οι οποίοι συσπειρώνονται μαζί με την ΠΟΕ-ΟΤΑ και σε κοινές δράσεις παλεύουν τα αντεργατικά σχέδια της συγκυβέρνησης. Παράλληλα μια σειρά πρωτοδικεία βγάζουν θετικές αποφάσεις στην κατάθεση των ασφαλιστικών μέτρων ενάντια στην απόφαση του υπουργείου, ακυρώνοντας προς το παρόν τα σχέδια της συγκυβέρνησης και οδηγώντας την σε βαθύτερη κρίση.
Όμως, παρά το προσωρινό κλείσιμο της απεργίας, όπως τονίστηκε και στην συνέντευξη τύπου της ομοσπονδίας στις 19-12-2012, κανείς δεν έχει την παραμικρή αυταπάτη για το τι μας περιμένει. Ένας δύσκολος και μακροχρόνιος αγώνας επιβίωσης καθώς ξεκινώντας από τον Μάρτη και κάθε τέλος τριμήνου θα κάνουν 6.500 απολύσεις ώστε το 2013 να κλείσει με 25.000 υπαλλήλους λιγότερους στο δημόσιο. Και διαλυμένες τις κοινωνικές δομές όπως παιδικούς σταθμούς, πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι, αθλητισμό, πολιτισμό και γενικά όποια υπηρεσία μπορεί να δώσει έσοδα να παραδοθεί στους ιδιώτες και να τις απολαμβάνουν πλέον μόνο όσοι έχουν να πληρώσουν.
Εδώ πρέπει να δούμε και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν ιδιαίτερα προς το τέλος της κινητοποίησης. Κατά πρώτον, η δύσκολη οικονομική κατάσταση όλων μας. Δεύτερον, η έλλειψη στήριξης -για άλλη μια φορά- από την ΑΔΕΔΥ που δεν μας εκπλήσσει βέβαια, αλλά και η στάση των παρατάξεων θέλει συζήτηση.
Δεχθήκαμε – και δεχόμαστε- την πιο ανήθικη επίθεση από τους υποστηρικτές του συστήματος γιατί τους χαλάσαμε τη φιέστα του ΘΡΙΑΜΒΟΥ. Και ο πρωθυπουργός μάς χρεώνει που του χαλάμε τον ύπνο, εμείς οι “τρομοκράτες” σκουπιδιάρηδες με το φαράσι και την σκούπα. Κι οι πληρωμένοι κοντυλοφόροι του Μπόμπολα επιτίθενται στην ΠΟΕ-ΟΤΑ γιατί το αφεντικό τους και κάποιοι συνεταίροι του. Μαζί κι ο Φούχτελ, οι Μανιτάκηδες και οι βαστάζοι τους γιατί τους χαλάμε τα σχέδια.
Είναι γεγονός ότι ο αγώνας των εργαζομένων στους Ο.Τ.Α. και παλιότερα, αλλά ιδιαίτερα πέρυσι και φέτος έχει βάλει κεντρικά ζητήματα στην ημερήσια διάταξη. Τα παλιά άλυτα ζητήματα συνδυάζονται και οξύνονται από το βάθεμα της κρίσης, την προσπάθεια των κυβερνήσεων να φορτώσουν τα βάρη στις πλάτες των εργαζόμενων και να οδηγήσουν χιλιάδες στην ανεργία καταστρέφοντας την ίδια την ζωή μας. Ενα εκρηκτικό μείγμα έχει δημιουργηθεί, ιδιαίτερα στα εργοτάξια. Όταν το κεντρικό σύνθημα που κυριαρχεί στα πανό της ΠΟΕ–ΟΤΑ είναι «΄H ΕΜΕΙΣ ΄H ΑΥΤΟΙ» είναι εύλογο να τους χαλάμε τον ύπνο, ιδίως αν ο μαχητικός συνδικαλισμός της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ μπολιαστεί με εκείνη την πολιτική προοπτική που απέναντι στην βαρβαρότητα θέτει το ζήτημα να πάρουμε εμείς την εξουσία στα χέρια μας για να δουν τα παιδιά μας καλύτερες μέρες και όχι τον μεσαίωνα που μας σπρώχνουν με τις πολιτικές τους.
Οι διεργασίες που αναπτύσσονται σε πάρα πολλά σωματεία της ΠΟΕ-ΟΤΑ ώστε να υπάρξει κοινή αντιμετώπιση των προβλημάτων από όλους, εργαζόμενους στους Δήμους, κατοίκους, δημότες, νέους, επαγγελματοβιοτέχνες, άλλα επαγγελματικά σωματεία, φορείς και συλλογικότητες, είναι η καλύτερη παρακαταθήκη για να αντιμετωπίσουμε νικηφόρα την επίθεση της τρόικας και του κεφαλαίου και ν’ ανοίξουμε τον δικό μας δρόμο.
Γ. Μαγκλής
Πρόεδρος του συλλόγου
των εργαζομένων Αγ. Δημητρίου
Νέα Προοπτική τεύχος#540# Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012
