ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΟΤΑ
ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ «ΦΩΤΙΑ» ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!
Ο κοινωνικός όλεθρος της χρεοκοπίας και των μνημονίων έχει τρομακτικές και από καιρό ορατές συνέπειες στο Δημόσιο Τομέα. Στο κλείσιμο οργανισμών και στην εγκατάλειψη όσων ακόμα «ενεργών», προστίθεται η «αποψίλωση» των δημόσιων υπηρεσιών με μαζικές απολύσεις, που παίρνουν τη μορφή εθελούσιων εξόδων, εφεδρειών, διαθεσιμοτήτων κ.ο.κ.
Η διακοπή χρηματοδότησης, έχει φέρει εδώ και καιρό τους δήμους όλης της χώρας στο χείλος της καταστροφής. Οι λειτουργικές τους «τρύπες» στην κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών, λόγω των απολύσεων που έχουν ήδη συντελεστεί σε συμβασιούχους, επιχειρήθηκε σε ένα πρώτο επίπεδο να καλυφθούν με τους «εργαζόμενους-λάστιχο», τη δωρεάν εργασία των ανέργων των πεντάμηνων προγραμμάτων «Κοινωφελούς Εργασίας», που θα έχουν και συνέχεια. Τώρα, η προωθούμενη «διαθεσιμότητα» των υπαλλήλων, στα πλαίσια του «προγράμματος κινητικότητας», είναι και το τελειωτικό χτύπημα στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που βρίσκονται στον πυρήνα αυτής της διαδικασίας καταστροφής. Ένα τεράστιο δίκτυο που επεκτείνεται σε κάθε γειτονιά σε όλη την επικράτεια, με υπηρεσίες ζωτικές και απαραίτητες για το σύνολο του λαού, από την παρακμή στην οποία ήδη βρίσκεται, οδηγείται στην πλήρη και οριστική διάλυση. Οι συνέπειες δεν έχουν ένα χαρακτήρα στενά συνδικαλιστικό που αφορά μόνο τους εργαζόμενους. Έχουν ένα χαρακτήρα πλατιά κοινωνικό που επηρεάζει την καθημερινότητα και τη ζωή κάθε λαϊκού ανθρώπου. Γι’ αυτό κάθε λαϊκός άνθρωπος πρέπει να αγκαλιάσει τον αγώνα των εργαζόμενων ΟΤΑ που ενάντια στην απειλή της γενικευμένης καταστροφής βρίσκονται τώρα «επί ποδός πολέμου»!
Οι εργαζόμενοι των ΟΤΑ πρέπει να προχωρήσουν δυναμικά και αποφασιστικά, σε απεργία και πραγματικές καταλήψεις διαρκείας κάθε δημαρχείου και κάθε δημοτικού χώρου. Τα κατειλημμένα δημαρχεία να μετατραπούν σε Κέντρα Αγώνα, ορμητήρια πάλης και συντονισμού: πρώτα και κύρια με το λαό της γειτονιάς που πλήττεται από την υποβάθμιση των δημοτικών υπηρεσιών. Αν κλείνουν οι παιδικοί σταθμοί και αν τα σκουπίδια φτάνουν στην εξώπορτα του, υπεύθυνοι είναι η χρεοκοπία των κρατούντων και τα μνημόνια τους κι όχι οι αγώνες των εργαζομένων, που γίνονται για να αντιμετωπιστούν τα παραπάνω. Άμεσα καλέσματα πάλης και περιφρούρησης των καταλήψεων πρέπει να βγουν από τα σωματεία των ΟΤΑ προς Λαϊκές Συνελεύσεις, Επιτροπές Ανέργων & Εργαζομένων, Κινήσεις Πολιτών κ.ο.κ. Οι «Κοινωφελείς Εργαζόμενοι» να εγγραφούν στα σωματεία και να τους παρασχεθεί κάθε δυνατή κάλυψη για να μπορούν να απεργούν, χωρίς να μετατρέπονται άθελα τους σε απεργοσπαστικό μηχανισμό από τους προϊσταμένους.
Αλλά οι εργαζόμενοι των ΟΤΑ θα πρέπει να δούνε τη κοινή τους μοίρα και τις προοπτικές της νίκης, με όλους τους εργαζόμενους του Δημοσίου που ανεξαιρέτως απειλούνται με απόλυση. Σπάζοντας τις αυταπάτες που καλλιεργούν διευθυντάδες και γραφειοκράτες, πως «εμείς θα σώσουμε το τομάρι μας γιατί δεν μας πιάνουν οι απολύσεις», πρέπει να υπάρξει κοινός συντονισμός μεταξύ όλων των δημόσιων και δημοτικών υπαλλήλων, να κατέβουν σε απεργία διαρκείας και καταλήψεις σε όλα τα Υπουργεία και τις Γραμματείες, σαν το περσινό «τσουνάμι» καταλήψεων που τρομοκράτησε τους εξουσιαστές. Στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος παρά η ανατροπή της κυβέρνησης: ακόμα κι αν μπλοκαριστούν επ’ άπειρον τα Γραφεία Προσωπικού για να μην αποσταλούν οι λίστες, το διακύβευμα του αγώνα δεν θα «παιχτεί» μόνο εκεί, διότι ήδη μηχανεύονται άλλους τρόπους για να «φακελώσουν» και να ξαποστείλουν τους «μελλοθάνατους». Οι από πάνω είναι αναγκασμένοι να «διαχειριστούν» τη χρεοκοπία καταστρέφοντας τη ζωή μας, και εμείς είμαστε αναγκασμένοι να τους ανατρέψουμε, αν θέλουμε να τους σταματήσουμε και να ζήσουμε! Κάθε απεργία, κάθε κατάληψη, κάθε συντονισμός κι οργάνωση πρέπει να βλέπει στον ορίζοντα και να παλεύει για να ξεσηκώσει όλη την εργατική τάξη σε Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, για να φύγουν από το σβέρκο μας οι υπηρέτες της τρόικας και τα αφεντικά τους!
Καμιά δημόσια λειτουργία, καμιά ουσιαστική διακυβέρνηση δεν μπορεί να επιτελεστεί με τα κρατικά και δημοτικά κτίρια κατειλημμένα από την εργατική τάξη. Γι’ αυτό και η παραπαίουσα κυβέρνηση τρομοκρατείται από μια τέτοια προοπτική. Το έδειξε στη Θεσσαλονίκη, από το πώς αντιμετώπισε τις διαμαρτυρίες των εργατών ενάντια στο Γερμανό πρόξενο, με ξύλο και συλλήψεις. Αλλά το πόσο φοβισμένοι είναι, φάνηκε επίσης από το ότι δεν είχαν τα κότσια να τα βάλουν κατά μέτωπο με τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ και την αλληλεγγύη των άλλων εργαζομένων, κι αφού ανέβαλλαν πολλάκις τη δίκη, εξαναγκάστηκαν να αθωώσουν τους συντρόφους μας εργάτες!
Αυτοί έχουν τον φόβο, κι όχι εμείς! Αυτών οι μέρες ήδη μετριούνται ανάποδα, ενώ εμείς τώρα «γεννιόμαστε» κι έχουμε όλη τη «ζωή» μπροστά μας. Το μέλλον μας δεν χωράει στα τρισάθλια προγράμματα διάσωσης και στους σχεδιασμούς τους, που ισοδυναμούν με τα μέτρα για το φέρετρο μας. Το μέλλον μας μετριέται μόνο με το μέτρο της δύναμης μας, με το μέτρο της ενότητας και της ανεξαρτησίας της εργατικής τάξης. Δεν θα υποταχθούμε σε καμιά κυβέρνηση, σε κανένα αφεντικό, σε κανένα μπάτσο και δικαστή, και σε κανένα γραφειοκράτη και διασπαστή του αγώνα μας. Θα βαδίσουμε μαζί με όλη την εργατική τάξη, μέχρι τη νίκη!
ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΟΤΑ!
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα
