Ιδιωτικοποιήσεις: Χαρίζουν “ψαχνό” για να πάρουν… κόκκαλο
Η κυβέρνηση Σαμαρά εμφανίζεται διατεθειμένη να προχωρήσει με ρυθμούς-σοκ σε μαζικές ιδιωτικοποιήσεις.
Πρώτο “θύμα” αυτής της πρόθεσης ήταν ο ίδιος ο πρόεδρος του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ), Γιάννης Κουκιάδης, που τοποθετήθηκε από το ΠΑΣΟΚ. Ο Κουκιάδης είχε ταχθεί ενάντια σε ένα χωρίς όρους ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και στη μετατροπή του ΤΑΙΠΕΔ σε… Tρόϋχαντ Ελλάδος (Treuhand). Η Τρόϋχαντ ήταν η εταιρεία που ανέλαβε τις ιδιωτικοποιήσεις στην πρώην “σοσιαλιστική” ανατολική Γερμανία για χάρη της… ιμπεριαλιστικής Δυτικής Γερμανίας, οδηγώντας στη διάλυση μιας ολόκληρης χώρας δέκα εκατομμυρίων.
Ο Σαμαράς και οι συν αυτώ στηρίζουν την πρόθεση ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας στο γεγονός ότι:
-
Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι εκείνες οι “μεταρρυθμίσεις” που έχουν καθυστερήσει περισσότερο από οποιεσδήποτε άλλες. Μέχρι το τέλος του 2012, δεν πρόκειται να υπάρξουν περισσότερα από 1 δισ. ευρώ έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις αντί 3,2 δισ. ευρώ που προέβλεπε ο προϋπολογισμός. Καμία ιδιωτικοποίηση δεν έγινε το 2010 και το 2011, όπως προγραμματιζόταν.
-
Οι ιδιωτικοποιήσεις θεωρούνται από την κυβέρνηση ότι, συγκριτικά με άλλες, είναι λιγότερο κοινωνικά “επώδυνες” αλλαγές. Σαν απόδειξη, η κυβέρνηση επικαλείται δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν την πλειοψηφία του λαού να τάσσεται υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων…
-
Οι ιδιωτικοποιήσεις θα μειώσουν τάχα σημαντικά τις ανάγκες αναχρηματοδότησης του δημόσιου χρέους. Και αυτό γιατί όλα -μα όλα!- τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις πάνε κατευθείαν στην αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων του ελληνικού κρατικού χρέους.
-
Οι ιδιωτικοποιήσεις θα αποτελέσουν, υποτίθεται, κίνητρο προσέλκυσης νέων άμεσων ξένων επενδύσεων και, άρα, βάση δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης και αύξησης των εσόδων από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.
Φυσικά, η κυβέρνηση και όλοι οι θιασώτες της ιδιωτικοποίησης των δημοσίων επιχειρήσεων αλλά και της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου (πχ μέσω μακροχρονίων ενοικιάσεων εκτάσεων και κτιρίων του δημοσίου) αποκρύβουν από το λαό πολλά στοιχεία και συγκεκριμένα ότι:
-
Η καθυστέρηση των ιδιωτικοποιήσεων δεν οφείλεται μόνο στις “γραφειοκρατικές κωλυσιεργίες” και στην “έλλειψη πολιτικής βούλησης” από πλευράς των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, αλλά και στην έλλειψη ενδιαφέροντος από Έλληνες και ξένους επενδυτές λόγω της πιστωτικής ασφυξίας και της πολιτικής αβεβαιότητας.
Φυσικά, όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση έριχνε τις ευθύνες της καθυστέρησης των ιδιωτικοποιήσεων στις αντιστάσεις των “συντεχνιών” (πχ ηγεσία ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ) και των “πολιτικών προστατών” της (πχ αριστερά κόμματα) και όχι φυσικά στις τράπεζες που, παρά τα δεκάδες δισ. ευρώ που έχουν τσεπώσει, δεν δίνουν δεκάρα στους επίδοξους επενδυτές. Δεν ρίχνει, όμως, την ευθύνη ούτε στους επίδοξους επενδυτές που προτιμούν να περιμένουν να εκμηδενιστεί σχεδόν η αξία των δημόσιων φορέων πριν τις εξαγοράσουν αντί πινακίου φακής.
Εξάλλου, η κυβέρνηση που επικαλείται τη “λαϊκή στήριξη” στις ιδιωτικοποιήσεις προκειμένου να τις προχωρήσει, δεν δείχνει την ίδια… ευαισθησία στην πλήρως καταδικαστική στάση του λαού απέναντι σε ολόκληρο το Μνημόνιο. Εξάλλου καμία εταιρεία δημοσκοπήσεων δεν πρόκειται να κάνει γκάλοπ όταν μαθευτεί ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ξεπουλήσει πχ τη ΔΕΗ στο 1/3 ή 1/4 της αξίας της…
-
Η πώληση, όμως, των δημοσίων επιχειρήσεων σε πολύ χαμηλότερη τιμή από εκείνη που αρχικά προβλεπόταν θα μειώσει δραματικά τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις, τα οποία προορίζονταν για την αποπληρωμή τοκοχρεολύσιων του ελληνικού κρατικού χρέους στην περίοδο 2012-2015. Αυτό σημαίνει πως θα υπάρξει ένα τεράστιο “ κενό” στην αναχρηματοδότηση του χρέους, το οποίο θα πρέπει να καλυφτεί με την ακόμα μεγαλύτερη μεταφορά κρατικών πόρων που προορίζονται για μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, υγεία κλπ. σε τοκοχρεολύσια. Συνεπώς οι ιδιωτικοποιήσεις δεν θα μειώσουν παρά ελάχιστα το δημόσιο χρέος, αλλά θα αποτελέσουν άλλη μια ωμή κλεψιά του λαού, εφάμιλλη με το “κούρεμα” των ελληνικών κρατικών ομολόγων, στα οποία ήταν επενδυμένα τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και με τα αλλεπάλληλα σοκ λιτότητας που έχουμε υποστεί.
-
H πάμφθηνη εξαγορά μιας δημόσιας επιχείρησης από έναν επενδυτή δεν θα τον εμποδίσει, φυσικά, να προχωρήσει σε αθρόες απολύσεις, σε εντατικοποίηση των όρων δουλειάς και μείωση των μισθών των εργαζομένων, όπως πχ έχει συμβεί μετά το ξεπούλημα του ΟΤΕ.
Ταυτόχρονα, οι απώλειες σε θέσεις εργασίας, στους μισθούς κλπ. από την ιδιωτικοποίηση μιας επιχείρησης δεν θα αντισταθμιστούν από κάποια υποτιθέμενα οφέλη που θα αποκομίσει “συνολικά” η οικονομία, ο κρατικός προϋπολογισμός και τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως διατείνονται η κυβέρνηση. Και αυτό γιατί:
-
Η νέα τεχνολογία που θα εισαχθεί από το νέο ιδιοκτήτη της ιδιωτικοποιημένης επιχείρησης θα γίνει κτήμα μόνο όσων δύνανται να πληρώσουν για να την απολαύσουν. Και αυτοί θα είναι λίγοι καθώς ολοένα και περισσότεροι βυθίζονται στη φτώχεια που τους επιβάλει η καπιταλιστική χρεοκοπία.
-
Ακόμα λιγότερα θα είναι τα οφέλη από τα φορολογικά έσοδα και τα έσοδα από τις ασφαλιστικές εισφορές λόγω της -υποτίθεται- κερδοφόρας λειτουργίας των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων. Οι ίδιοι οι επενδυτές που θα θελήσουν να έλθουν στην Ελλάδα θα ζητήσουν “ειδική μεταχείριση” όσον αφορά στους Φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές (πχ Ειδικές Οικονομικές Ζώνες), ενώ οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν θα είναι ιδιαιτέρως χαμηλού κόστους και ελαστικής φύσης.
Αυτό σημαίνει πως οι ιδιωτικοποιήσεις θα επιβαρύνουν μεσοπρόθεσμα τόσο τον κρατικό προϋπολογισμό, όσο και τα ασφαλιστικά ταμεία, οξύνοντας την ανάγκη για περαιτέρω περικοπή δημοσίων δαπανών για μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας κλπ. προκειμένου να πληρώνονται τα ληστρικά τοκοχρεολύσια…
Δ.Κ.
Νέα Προοπτική τεύχος #531# Σάββατο 21 Ιουλίου 2012
