Η σταθερότητα στην εργασία είναι παράγοντας σταθερότητας στη ζωή
Σε μεγάλη «ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ» βρίσκεται ένα μέρος και σύντομα το σύνολο των εργαζομένων στους Δήμους. Και δεν εννοώ βέβαια τις αντιδράσεις τους απέναντι στους εργασιακούς αποκεφαλισμούς αλλά για το εφεύρημα του Μανιτάκη στο περίφημο NON PAPER – ΟΧΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ.
Θέλω να σταθώ λίγο στην περίφημη φράση –επίμετρο- των απεχθών διατάξεων: «εξάλειψη ανορθολογικών καταστάσεων» .
Ανορθολογικές καταστάσεις δεν είναι να έχουν οι άνθρωποι δουλειά. Είναι να μετατρέπεις τις ανθρώπινες ζωές σε ποσοστά και σε μια νύχτα να μηδενίζεις ολόκληρων χρόνων εργασιακή προσφορά, θάβοντας το μέλλον τους με μια απλή διαπιστωτική πράξη διαθεσιμότητας.
Ανορθολογικές καταστάσεις είναι να προσλαμβάνεις εδώ και δεκαετίες αβέρτα-κουβέρτα από τα παράθυρα στους Δήμους (εκλογοπελατεία) με χίλια νομοθετικά τερτίπια, κρατώντας σε ομηρία για χρόνια όλους αυτούς τους εργαζόμενους που αναζητούσαν μια δουλειά και με νομοθετικά διατάγματα να τους νομιμοποιείς και μετά να τους πετάς στο δρόμο μιλώντας για αδιαφανείς διαδικασίες πρόσληψης, χρεώνοντας στους εργαζόμενους όλο αυτό το σάπιο σύστημα.
Ανορθολογικές καταστάσεις είναι να μεταφέρεις τα ελλείμματα χρόνιας κακοδιοίκησης, διαφθοράς, υπέρογκου δανεισμού και κατασπατάλησης χρημάτων σε δημόσιες σχέσεις, πάνω στις πλάτες των εργαζόμενων και να προσπαθείς να ισοσκελίσεις τη «χασούρα» μειώνοντας το μισθολογικό κόστος, καταργώντας τις ισχνές κοινωνικές παροχές και αυξάνοντας τους τοπικούς φόρους για τους πολίτες.
Ανορθολογικές καταστάσεις είναι για χρόνια να μοιράζεις μίζες και κονδύλια σε ημέτερους να πλουτίζεις τους προμηθευτές σου και τους εργολάβους σου να βολεύεις τις κλίκες σου, να καλοπερνάς με το δημόσιο χρήμα και να υπεραμύνεσαι των ιδιωτών και της αποκρατικοποίησης, της διάλυσης κάθε κοινωνικού αγαθού.
Ανορθολογικές καταστάσεις είναι να μετατρέπεις πλούσιους δήμους σε φτωχούς και εργαζόμενους σε άνεργους και να μιλάς για εξυγίανση και εξορθολογισμό!
Ανορθολογική κατάσταση είναι η εξαπάτηση της κοινωνίας όταν παίζουν με τις λέξεις διαθεσιμότητα, κινητικότητα, μετατάξεις και δεν μας λένε κατάμουτρα απολύσεις αλλά μας λένε γενικά, προχωράμε σε ταχεία ολοκλήρωση περικοπής δαπανών.
Ανορθολογικές καταστάσεις είναι να καλλιεργείς ρατσισμό ανάμεσα σε ανθρώπους διαφορετικών εκπαιδευτικών βαθμίδων και να πληρώνουν αρχικά το τίμημα οι ΔΕ όταν αυτούς προσλάμβαναν αφειδώς, ενώ εκατοντάδες οργανικές θέσεις συγκεκριμένων ειδικοτήτων παρέμεναν κενές γιατί δεν προσλάμβαναν πτυχιούχους. Τώρα θυμήθηκαν την αναβάθμιση του Δημοσίου με επιστημονικό προσωπικό και θέλουν να τους πιστέψουμε. Και όχι ότι αυτός ήταν ένας τρόπος να καταργήσουν σιγά-σιγά τη μονιμότητα να επιβάλλουν το καθεστώς των συμβασιούχων και μετά να καταργήσουν και τους συμβασιούχους και να πάνε σε πεντάμηνες συμβάσεις με μισθούς πείνας και σε ΜΚΟ απλήρωτους.
Μην τρελαθούμε τελείως!
Γι’ αυτό, όταν αυτοί μας υπόσχονται την κατώτατη προοπτική για τη ζωή μας, να πεθαίνουμε δηλαδή για ένα κομμάτι μολυσμένο ψωμί, εμείς πρέπει να τους θυμίζουμε, με «αλαζονεία» αυτό που έλεγε ο Αριστοτέλης:
«Εργαζόμαστε –κύριοι -για να έχουμε ελεύθερο χρόνο και πολεμάμε για να ζούμε Ειρηνικά» .
Ακούγεται απλό αλλά δεν είναι …
Ειρήνη Πυλαρινού
Νέα Προοπτική τεύχος#538# Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012
