Η κρίση ξαναχτυπάει τις ευρωπαϊκές τράπεζες
Η φαύλος κύκλος της πολιτικής και οικονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη σε μία εβδομάδα αποκτά μiα νέα δυναμική, καθώς τα αποτελέσματα των πολιτικών εκλογών στην Ελλάδα, την Γαλλία, την Γερμανία (περιφερειακές εκλογές) και η πολιτική κρίση στην Ολλανδία, έρχονται να συνδυασθούν με πρωτοφανή τρόπο με την κρίση χρέους και την ύφεση.
Η χρηματοπιστωτική κρίση και η κρίση κρατικού χρέους, σπρώχνουν με κάθε ευκαιρία έκδοσης ομολόγων την Ισπανία και την Ιταλία πιο κοντά στο Ταμείο διάσωσης (EFSF/ESM) ενισχύοντας την απομόνωσή τους από τις αγορές κεφαλαίου όσον αφορά στην αναχρηματοδότηση του χρέους τους, κρατικού και ιδιωτικού.
Η αχίλλειος πτέρνα και στις δύο περιπτώσεις είναι αφ’ ενός οι υπερχρεωμένες τράπεζές τους και τα τεράστια ποσά που οφείλουν τώρα να καλύψουν καθώς απομειώνονται οι τιμές της φούσκας των ακινήτων. Και αφ’ ετέρου το φανερό (Ιταλία) ή κρυφό κρατικό χρέος (Ισπανία – περιφέρειες) το οποίο πρέπει να εξυπηρετηθεί σε συνθήκες ύφεσης της
οικονομίας και δραστικών πακέτων περικοπών δημόσιων δαπανών.
Χαρακτηριστικό είναι ότι η “διόρθωση” που θα πρέπει να κάνει στο έλλειμμά της η Ισπανία θεωρείται μεγαλύτερη ακόμα και από εκείνη που έχει γίνει στην Ελλάδα εδώ και δύο χρόνια.
Μέσα στο περιβάλλον αυτό η Eurostat ανακοίνωσε ότι σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία του A’ τριμήνου του 2012 η ύφεση στην Ευρωζώνη συνεχίζεται και μετά το Δ’ τρίμηνο του 2011. Για να προσθέσει ότι ο δείκτης εμπιστοσύνης καταναλωτών έπεσε χαμηλότερα και από τις πλέον αρνητικές προβλέψεις. Δηλαδή μια εικόνα ακόμα μεγαλύτερης συρρίκνωσης της οικονομικής δραστηριότητας για το άμεσο μέλλον που τροφοδοτεί ποσοστά ανεργίας που κινούνται σταθερά ανοδικά πάνω από το 10%.
Πίσω από την εικόνα αυτή όμως έχουν αρχίσει να κινούνται με μεγαλύτερη ταχύτητα τα φαινόμενα επιστροφής της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην Ευρωζώνη παρά το 1 τρισ. ευρώ που έριξε στις τράπεζες η ΕΚΤ στις αρχές του 2012.
Η σοβαρότητα της κατάστασης έχει κινητοποιήσει τους πάντες από την ΕΚΤ μέχρι το ΔΝΤ. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι επί ξύλου κρεμάμενες καθώς μόνο οι ισπανικές θα χρειασθούν περί τα 200 δισ. ευρώ από μόνες τους για να κρατήσουν τα γκισέ τους ανοικτά !
Τράπεζες αφεντικά
Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει από την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον το περασμένο Σαββατοκύριακο, έγιναν αρκετές συναντήσεις με κλειστές πόρτες όπου εξετάστηκε αποκλειστικά η κατάσταση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος και τα συμπεράσματα συνέκλιναν στο ότι χρειάζεται άμεση παρέμβαση για την
ανακεφαλαιοποίησή τους.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, μάλιστα, η ΕΚΤ έχει αναθέσει σε μια ειδική ομάδα εργασίας το θέμα αυτό με πρόθεση να προωθήσει αλλαγές στον κανονισμό λειτουργίας του Ταμείου διάσωσης (EFSF).
Το Ταμείο αυτό (είναι αυτό από το οποίο εκταμιεύονται οι δόσεις του δανείου για την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία) μέχρι τώρα έχει δικαίωμα να μεταβιβάζει χρήματα στις κυβερνήσεις με προϋπόθεση την εφαρμογή άγριων προγραμμάτων λιτότητας.
Ετσι γίνεται και με την Ελλάδα όπου τα κεφάλαια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μεταβιβάζονται στο ελληνικό δημόσιο και αυτό τα μεταβιβάζει στις τράπεζες.
Η ΕΚΤ τώρα ετοιμάζεται να ζητήσει να αλλάξει ο κανονισμός λειτουργίας του Ταμείου και να έχει δικαίωμα να χρηματοδοτεί κατ’ ευθείαν τις τράπεζες παρακάμπτοντας τις κυβερνήσεις οι οποίες θα περιορίζονται στην εφαρμογή της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά δεν θα έχουν την “ιδιοκτησία” των κεφαλαίων που θα έχουν δανεισθεί και θα έχουν καταλήξει στις τράπεζες…
Το εντυπωσιακό είναι ότι σύμφωνα με την “γραμμή” αυτή η “αναπτυξιακή πολιτική” θα δρομολογείται και θα υλοποιείται από το τραπεζικό σύστημα “με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια” και με κεφάλαια τα οποία θα δανείζεται η “προβληματική” χώρα αλλά θα διαχειρίζεται το τραπεζικό σύστημα !
Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι αν τρέξει γρήγορα αυτή “αλλαγή” θα μπορεί να αλλάξει προς το χειρότερο ακόμα και ο άθλιος κανονισμός της δεύτερης δανειακής σύμβασης προς την Ελλάδα και η ροή του δανείου να περάσει όχι μόνο κατά τα 48 προβλεπόμενα δισ. ευρώ από τις τράπεζες, αλλά το σύνολο του δανείου των 130 δισ. ευρω, το οποίο καλούνται να πληρώσουν με το αίμα τους οι εργαζόμενοι στην χώρα αυτή.
Γ. Aγγ.
==525==
