ΔΕΘ: ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

• Άμεση εργατική δράση –     Επαναστατική διεθνιστική
• διέξοδος από  τον καπιταλισμό
 
Όλοι στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση – ανεξάρτητη διαδήλωση, το Σαββάτο 10 Σεπτέμβρη, 6 μμ, Καμάρα, Θεσσαλονίκη.
Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα καλεί τους εργαζομένους, ανέργους, μετανάστες και συνταξιούχους να …

• Άμεση εργατική δράση –     Επαναστατική διεθνιστική
• διέξοδος από  τον καπιταλισμό

 Όλοι στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση – ανεξάρτητη διαδήλωση, το Σαββάτο 10 Σεπτέμβρη, 6 μμ, Καμάρα, Θεσσαλονίκη

Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα καλεί τους εργαζομένους, ανέργους, μετανάστες και συνταξιούχους να συμμετάσχουν μαζικά στη διαδήλωση, το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη, στη Θεσσαλονίκη, ενάντια στην αντεργατική κυβέρνηση Παπανδρέου, ενάντια στην Tρόικα της διεθνών τραπεζιτών, του ΔNT και της Eυρωπαϊκής Ένωσης
Η τρίτη κατά σειρά άνοδος του G.A.P. και της καταρρέουσας κομματικής του κλίκας στη Δ.Ε.Θ. μετά την ανάληψη της εξουσίας συμπίπτει με την έναρξη ενός τρίτου γύρου αντιλαϊκής επίθεσης που οργανώνουν οι ίδιοι με την Τρόικα και τους τραπεζίτες και προπαντός με τη νέα φάση στην οποία έχει εισέλθει η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση μετά το κραχ του 2008.
   Η νέα φάση της παγκόσμιας κρίσης χαρακτηρίζεται από την πανθομολογούμενη πλέον προσεχή είσοδο της παγκόσμιας οικονομίας και προπαντός των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης όχι μόνο σε μία νέα ύφεση, αλλά σε μια μεγάλη κάμψη, μεγαλύτερη και από εκείνη που γνώρισε ο πλανήτης το 1929.
   Αυτό προμηνύει η πρόσφατη οξύτατη αναταραχή στα διεθνή χρηματιστήρια και κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να μπορεί, πλέον, να αποτραπεί με κανένα μέτρο από εκείνα που έχουν ήδη λάβει ή ετοιμάζονται να λάβουν οι αστικές κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο.
  Το μόνο που κατάφεραν όλες οι προηγούμενες γιγάντιες Κρατικές ενέσεις ρευστότητας προς τις τράπεζες ήταν να μετατρέψουν τα χρέη των τραπεζών και των επιχειρήσεων σε δημοσιονομική κρίση χρέους στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες και να δημιουργήσουν ένα πληθωριστικό κύμα στις “αναπτυσσόμενες” χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας και της Βόρειας Αφρικής.
Ωστόσο, η κρίση δεν προκαλεί μόνο δεινά στους λαούς και στην εργατική τάξη. Συγχρόνως είναι ο επαναστατικός παράγοντας που ωθεί τις εργαζόμενες μάζες στην επανάσταση. H επανάσταση στην Aραβική βόρεια Aφρική και τη Mέση Aνατολή είναι η πρώτη έκφανση μιας διεθνούς επαναστατικής διαδικασίας. H δεύτερη πράξη θα είναι, πολύ πιθανόν, η κοινωνική έκρηξη και εργατική επανάσταση στην Eυρώπη, όπως δείχνουν τα σημάδια με τις αλλεπάλληλες γενικές απεργίες, τα κινήματα των πλατειών και πρόσφατα η νεολαιϊστικη κοινωνική εξέγερση στη Βρετανία.
Η Ε.Ε. είναι τμήμα της γοργά αποσυντιθέμενης διεθνούς ιμπεριαλιστικής αλυσίδας, βυθισμένη στα κρατικά χρέη, στην εσωτερική πολιτική διάσπαση, στην κοινωνική πόλωση και σύντομα στη βαθιά ύφεση. Τα άγρια πακέτα λιτότητας που εφαρμόζουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν απάλλαξαν τις αντίστοιχες οικονομίες από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, αλλά την έχουν φέρει όσο ποτέ κοντά.
H κρίση δεν περιορίζεται στους ασθενείς κρίκους της E.E., όπως η Eλλάδα και η Πορτογαλία· πλήττει επίσης τις χώρες του σκληρού πυρήνα της Eυρωπαϊκής Ένωσης, την Iσπανία, Iταλία, τη Γαλλία, ου μην αλλά και την ίδια την γερμανικη «ατμομηχανή» της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Η παγκόσμια κρίση αμφισβητεί το Μνημόνιο Νο2 – Η ύφεση στην Ελλάδα φέρνει νέο Μεσοπρόθεσμο 
 
Tο Mνημόνιο Nο1, παρά τα δεινά που επισώρρευσε στις λαϊκές και εργατικές οικογένειες, απέτυχε παταγωδώς να σώσει τον ελληνικό καπιταλισμό και τις απειλούμενες ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες. Το Μνημόνιο Νο2 για την Ελλάδα, που συμφώνησαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στις 21 Ιουλίου, πρακτικά αμφισβητείται πριν καν προλάβει να εφαρμοστεί. Με την ύφεση βαθαίνει, την ανεργία να καλπάζει, το έλλειμμα να μένει στάσιμο και το χρέος να εκτινάσσεται, είναι αδύνατο να κερδηθεί η “εμπιστοσύνη” των δανειστριών χωρών-μελών της ευρωζώνης και των τραπεζιτών-κατόχων των ελληνικών ομολόγων. Το αδιέξοδο αυτό οδηγεί αφενός σε ένα ακόμα νέο πακέτο μέτρων για το 2011 αλλά και τα επόμενα χρόνια -ουσιαστικά σε ένα νέο ακόμα σκληρότερο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα λιτότητας- και αφετέρου σε μια νέα πολιτική κρίση στην κυβέρνηση. Το ενδεχόμενο της “ακυβερνησίας”, μιας ανοιχτής καθεστωτικής κρίσης, που εμφανίστηκε στα μέσα του περασμένου Ιούνη, κατά τη διάρκεια των μαχητικών διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας και προπαντός κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 επανέρχεται σήμερα δριμύτερο και πρέπει να απαντηθεί.
  Η αστική τάξη της Ελλάδας και πίσω από αυτή οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί κύκλοι σε ΗΠΑ και Ε.Ε. προτάσσουν “λύσεις” όπως αυτή μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας μεταξύ των δύο μεγάλων αστικών κομμάτων ή μερίδων αυτών, μιας και η συγκυβέρνηση Παπανδρέου-Βενιζέλου καταρρέει, που θα συμφωνήσουν σε ένα ανελέητο πρόγραμμα κατάλυσης κάθε κοινωνικού και πολιτικού δικαιώματος των εργαζομένων σ’ αυτή τη χώρα, είτε αυτό εφαρμοστεί εντός, είτε ακόμα και εκτός Ε.Ε. Mια αντιδραστική πρόγευση αυτού του είδους εθνικής ενότητας την είδαμε αυτές τις μέρες στο “μαύρο μέτωπο” του φασιστοειδούς ΛA.O.Σ, της δεξιάς NΔ, του μεταλλαγμένου ΠAΣOK και της θυγατρός του Mητσοτάκη, στο νόμο διάλυσης των δημόσιων πανεπιστημίων και την κατάργηση του ασύλου.  

Καμία διέξοδος από την κρίση, χωρίς έξοδο από τον καπιταλισμό

 Διέξοδο δεν αποτελούν οι μεσοβέζικες, αντιδραστικές προτάσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας της αριστεράς, που εξαντλούνται στην οργάνωση της “πίεσης” του λαού για την απόσπαση μερικών κατακτήσεων εντός ενός χρεοκοπημένου εθνικού καπιταλισμού.
Το ΚΚΕ παλεύει για “αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους από τη λαϊκή εξουσία” η οποία θα προκύψει από μια διαταξική “λαϊκή συμμαχία”, χωρίς επανάσταση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, για έναν “προοδευτικό συνασπισμό εξουσίας” που επιβάλλει φιλολαϊκές αλλαγές στα πλαίσια του συστήματος (εντός ή εκτός Ε.Ε.).
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προτάσσει την πάλη για την “αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης” και την “αντικαπιταλιστική έξοδο από την ΕΕ”, μεταθέτοντας σε επόμενο στάδιο την πάλη για την εργατική εξουσία.

   Η εργατική τάξη πρέπει να αντιτάξει εδώ και τώρα τη δική της, ανεξάρτητη πρόταση διεξόδου από την καπιταλιστική κρίση, κόντρα στις γραμμές της μαχητικής ενσωμάτωσης. Έξοδος από την κρίση δεν υπάρχει χωρίς έξοδο από τον καπιταλισμό, χωρίς την επαναστατική ανατροπή αυτού του κανιβαλικού συστήματος και τη σοσιαλιστική αναδιοργάνωση των κοινωνικών σχέσεων από την εξουσία των ίδιων των εργατών και τη διαρκή επαναστατική τους κινητοποίηση.
    Πρέπει να παλέψουμε με αυτήν την προοπτική για να πέσει η κυβέρνηση Παπανδρέου, να φύγει η τρόικα, να ακυρωθούν τα Μνημόνια, να μην περάσουν οι περικοπές σε μισθούς – συντάξεις – επιδόματα, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Για τη διαγραφή ολόκληρου του χρέους. Για μόνιμη αξιοπρεπή δουλειά -δημόσια δωρεάν υγεία-παιδεία – ασφάλιση – μεταφορές, για την εθνικοποίηση των τραπεζών και όλων των στρατηγικών τομέων της οικονομίας χωρίς αποζημίωση κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση, την έξοδο από την ΕΕ και την κοινή πάλη του προλεταριάτου στην Ευρώπη για τη διάλυσή της, για τις ενωμένες σοσιαλιστικές πολιτείες της Ευρώπης και τον πανανθρώπινο ελευθεριακό κομμουνισμό.

Xτίστε το επαναστατικό κόμμα

   Πάνω σ’ αυτήν τη γραμμή, το ΕΕΚ καλεί τους εργαζομένους, ανέργους, μετανάστες και συνταξιούχους εργάτες να παλέψουν, ενδυναμώνοντας την πάλη για την οικοδόμηση ενός επαναστατικού διεθνιστικού κόμματος της εργατικής τάξης και μιας εργατικής επαναστατικής Διεθνούς, της επανιδρυμένης Τέταρτης Διεθνούς.

ΕΕΚ-Τροτσκιστές
www.eek.gr
30 Aυγούστου 2011
Tο EEK υποστηρίζει τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Kέντρου Aγώνα Eργατών, ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, και καλεί στη συνάντηση της πρωτοβουλίας, την Κυριακή 11 Σεπτέμβρη, 10 π.μ., ΕΔΟΘ (Προξένου Κορομηλά 51),