Γαλλικές Προεδρικές Εκλογές
Από το Σαρκόζι στον Ολάντ… και από τους Μερκοζί στους Μερκολάντ
Η νίκη του Φρανσουά Ολάντ στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας φέρνει ξανά το Σοσιαλιστικό Κόμμα στο μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων μετά από 16 χρόνια, ενώ ο “σκληρός” Σαρκοζί είναι ο πρώτος Γάλλος πρόεδρος μετά τον πόλεμο που δεν επανεκλέγεται μετά την πρώτη θητεία. Το αποτέλεσμα της 6ης Μάη έφερε μπροστά τον ασθμαίνοντα Ολάντ με 51,64%. Ο γαλλικός λαός δεν επέλεξε τόσο την “ήρεμη δύναμη” του ολίγιστου Ολάντ τον οποίο τα ΜΜΕ πασχίζουν να παρουσιάσουν σα μέγα ηγέτη, όσο εξέφρασε την αντίδραση στη γραμμή του διευθυντηρίου των Μερκ-οζί, την διαρκή επιβολή άγριας λιτότητας σε μια διαμορφούμενη Ευρωφυλακή των λαών. Το στοίχημα του “Σαρκό” να κερδίσει τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους στο δεύτερο γύρο των εκλογών -ξεπερνώντας την ηγέτιδα του φασιστικού Εθνικού Μετώπου Μαρί Λέπεν σε ρατσιστική και φασίζουσα ρητορεία- οδήγησε μονάχα στην απόσυρση του Σαρκοζί από την πολιτική και την ταχεία μετάβασή του στα θέρετρα της Κυανής Ακτής. Δεν πρόλαβαν να στεγνώσουν τα δάκρυα στη γερμανική Καγκελαρία από την ήττα του εκλεκτού της Μέρκελ και ξεκίνησαν εν όψει της άτυπης συνόδου κορυφής της 23ης Μάη οι διαπραγματεύσεις με τον Ολάντ για την Ευρωσύνθηκη για την ανάπτυξη, κεντρικό προεκλογικό σύνθημα των Γάλλων Σοσιαλιστών. Η ανάπτυξη αυτή πάει πακέτο με την Ευρωσύνθηκη για τις περικοπές μισθών και θέσεων εργασίας, αλλά αυτό δεν έκανε τους αριστερούς υποψηφίους για τη γαλλική προεδρία να διστάσουν να στηρίξουν τον Ολάντ στο δεύτερο γύρο. Ο Πουτού του NPA (Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα) ήταν ο πρώτος που μετά την πορεία της πρωτομαγιάς ανακοίνωσε τη στήριξη του στον Ολάντ στη λογικη της χρήσιμης(;) ψήφου, για να τον ακολουθήσει στο παρά πέντε και ο Μελανσόν του Αριστερού Μετώπου δύο μέρες πριν τις εκλογές. Ένα μήνα πριν τις βουλευτικές εκλογές στις 10 και 17 Ιούνη οι ηγέτες της γαλλικής αριστεράς ψηφίζουν “χρήσιμα” τη νέα κυβέρνηση σφαγής των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Το ΕΕΚ δεν επιλέγει ανάμεσα στο δίλημμα Μερκολάντ ή Μερκοζί, βλέπουμε το πραγματικό δίλημμα ανάμεσα στην παραμονή σε μια χρεοκοπημένη καπιταλιστική Ευρώπη και τη σοσιαλιστική ενοποίηση της ευρωπαϊκής ηπείρου από την εργατική τάξη ανατρέποντας τις καπιταλιστικές κυβερνήσεις κάθε απόχρωσης με τα μέσα της προλεταριακής επανάστασης.
Ν.Τζ.
Νέα Προοπτική τεύχος #526# Σάββατο 12 Μάη 2012
